Czy pasuję do wilczaka?

[Bajka]

Nam wszyscy zawsze mówili o pierwszym roku. U Furii faktycznie tak było. Panna zaczęła dorastać mniej więcej w tym czasie. U rocznej Luny natomiast, siano we łbie po pierwszym roku jakby lekko się udeptało, ale szału nie było Faktycznie widać, że dziewczę zaczęło dorastać po skończeniu 2 lat Chociaż w niektórych sytuacjach ja dalej w niej widzę rozemocjonowanego dzieciaka. Furia po roku...Lu po 2 latach...Jak by tak patrzeć na "postęp" u kolejnych psów, to naszemu trzeciemu psu powinno zacząć układać się w głowie gdy skończy 3 lata

Bardzo fajnie napisała Gaga powyżej, że wilczak to super czuły sejsmograf emocji...U mnie gorszy dzień i jak nic widzę to po sukach. Szczególnie po Lunie.
Takie emocjonalne sprzężenie właściciel-pies też bardzo często widać na wystawach, gdzie psy są zupełnie inne przed wejściem na ring, gdzie właściciel jest na wyższych obrotach niż normalnie, a zupełnie inne przy zejściu z ringu gdzie już jest po ocenie i luz A dookoła dla psa przecież nic się nie zmieniło: psów tyle samo, hałas taki sam, a to czy ma pierwsze miejsce czy ostatnie to i tak mu wisi

Jak będzie jeszcze nie wiem ale że podobno wiedza nie boli stwierdziłem ,że nie zaszkodzi się podszkolić i trochę poczytać „psiej” literatury nawet gdybym tej wiedzy miał nigdy nie wykorzystać.

I bardzo mądrze Wiedza kynologiczna jest mocno rozległa, podejścia też bardzo różne, warto znać różne poglądy i wybrać taki, który najbardziej Ci odpowiada Dla mnie taka książka od której powinno się zacząć to "Sygnały Uspokajające" Turid Ruugas, żeby wiedzieć czego ten pies w ogóle od nas chce

[Rybka]

Originally Posted by Bajka

Dla mnie taka książka od której powinno się zacząć to "Sygnały Uspokajające" Turid Ruugas, żeby wiedzieć czego ten pies w ogóle od nas chce

To samo miałam napisać
Sygnały to takie psie "ABC" i dobrze je poznać zanim zaczniemy czytać o sprawach bardziej zawiłych. Ja po tej książce całkiem inaczej spoglądam na psy

[Wonderfull Wolf ES]

Moja sucz ma 2 lata i 2 mce i jest okres najgorszy - moim zdaniem, raz jestem dorosła, raz jestem dziecko. Od kilku dni mamy np. na spacerach regres...


Oprócz powyższych książek polecam też "Zapomniany język psów" Jan Fennell i... nie zapominając o dwunożnych - kieszonkowy instruktaż szybkich treningów relaksacyjnych na spacery z psem

[makota]

Originally Posted by Wonderfull Wolf ES

Moja sucz ma 2 lata i 2 mce i jest okres najgorszy - moim zdaniem, raz jestem dorosła, raz jestem dziecko. Od kilku dni mamy np. na spacerach regres...


Oprócz powyższych książek polecam też "Zapomniany język psów" Jan Fennell i... nie zapominając o dwunożnych - kieszonkowy instruktaż szybkich treningów relaksacyjnych na spacery z psem

Ja bym tej książki jakoś szczególnie nie promowała, bo tak naprawdę nie wnosi nic nowego, mimo, że Fennel nazywa praktykowane tam metody jako "swoje".
Lepiej poświęcić przeznaczony na tę książkę czas na zapoznanie się z innymi pozycjami, które wniosą o wiele więcej wiedzy w głowę czytelnika, niż ta powiastka

[Wonderfull Wolf ES]

Originally Posted by makota

Ja bym tej książki jakoś szczególnie nie promowała, bo tak naprawdę nie wnosi nic nowego, mimo, że Fennel nazywa praktykowane tam metody jako "swoje".
Lepiej poświęcić przeznaczony na tę książkę czas na zapoznanie się z innymi pozycjami, które wniosą o wiele więcej wiedzy w głowę czytelnika, niż ta powiastka

każdy ma "mojości" i "swojości" ale abstrahując "kto był pierwszy" trochę rzeczy w tej książce zbiera i mnie bynajmniej zachęciła do czytania "dalej".
Promowanie to zbyt przesadzone słowo

[makota]

Originally Posted by Wonderfull Wolf ES

każdy ma "mojości" i "swojości" ale abstrahując "kto był pierwszy" trochę rzeczy w tej książce zbiera i mnie bynajmniej zachęciła do czytania "dalej".
Promowanie to zbyt przesadzone słowo

Rozumiem, to też była moja jedna z pierwszych, miło się czytało, aczkolwiek wiedzy jakiejś sensownej to tam nie znajdziemy...

[jefta]

Ja Fennelowa odradzam. Najlepiej nie brac do reki i nie narobic sobie klopotow.

[Wonderfull Wolf ES]

Originally Posted by jefta

Ja Fennelowa odradzam. Najlepiej nie brac do reki i nie narobic sobie klopotow.

no co Ty, aż tak ? czemu? pytam z ciekawości, bo mnie ta książka "nie popsuła" a sprawiła, że zacząłem chcieć wiedzieć więcej nie upieram się przy jej zawartości merytorycznej, ale żeby kłopotów narobiła. Zaciekawiłem się

[makota]

Originally Posted by Wonderfull Wolf ES

no co Ty, aż tak ? czemu? pytam z ciekawości, bo mnie ta książka "nie popsuła" a sprawiła, że zacząłem chcieć wiedzieć więcej nie upieram się przy jej zawartości merytorycznej, ale żeby kłopotów narobiła. Zaciekawiłem się

Chodzi o to, że Fennel podaje metody związane z dominowaniem psa. Ja co prawda nie jestem z tych, co się boją słowa "dominacja", a mimo wszystko moim zdaniem książka do szczególnie wartościowych nie należy.

Fennel proponuje każdego psa traktować tak, jakby było się wyżej od niego w hierarchii. Pomijając, że nie w kazdym przypadku jest to mąrde, to Fennel proponuje robić to w dość ciekawe sposoby - jedzenie ciastka przed nakarmieniem psów, przepychanie psa, jeśli leży nam na drodze...
...problem w tym, że psa można mądrze zdominować, owszem - ale jeśli ma się do tego predyspozycje umysłowe, czyli jest się po prostu silnym psychicznie, pewnym siebie i przy okazji spokojnym człowiekiem.
Zjedzenie ciastka przed psem prawdopodobnie nie przemówi do niego w żaden sposób, ale jeśli nieodpowiednia osoba spróbuje na siłę pokazać psu swoją dominację przez przepychanie go, żeby ustąpił jej miejsca, może się to skończyć źle.

Podsumowując chodzi o to, że Fennel proponuje w sztuczny sposób udawać dominanta...a nie każdy jest do tego stworzony. Robienie tego na siłę z KAŻDYM psem tak samo, jest po prostu niebezpieczne.