strachliwość CsV

[spadzista]

Originally Posted by dorotka_z

Ewa ja rozumiem to w ten sposób

Jeżeli pies uważa, że stał się odpowiedzialny za stado bierze tym samym duży ciężar na swoje barki. I teraz są wg mmnie psy na tyle silne, że nie mają z tym problemów (problemy mogę mieć jednak własciciele, ale to inna inszość ) a są psy, które to męczy i wpędza w stres.

Teraz jeszcze pytanie czy mówimy o pilnowaniu no Waszych rzeczy przed innymi psami czy pilnowaniu Was np na spacerze czyli sytuacji, ze pies stara się umożliwić podchodzenie innego psa czy człowieka.

Pilnowanie rzeczy wg mnie niektóre psy mają we krwi i nie mam pomysłu jak można by z tym walczyć ( a może nie trzeba walczyć a wystarczy jedynie unikać takich sytuacji?). Widze to czasem np u Ozików, ale wygląda, że Wilczaki tez czasem to mają. Pies zostaje np przy krzesełku czy plecaku swojego Pana i nie pozwala podejść innym psom. Tylko, oczywiście w zależności od natężenia, wydaje mi sie, że można z tym żyć tylko trzeba o tym pamiętać i uważać.

A jeżeli chodzi o pilnowanie Was jako stada to wydaje mi się, ze trzeba trochę przewrócić hierarchię. Oczywiście fajnie, jeżeli w sytuacji zagrożenia nasz pies stanie na wysokiści zadania i np pokaże zęby o tyle w codziennym życiu to jest wg mnie kłopotliwe i niebezpieczne do pewnego stopnia. W takiej sytuacji pokazałabym psu, że to człowiek inicjuje kontakty i decyduje, kogo i kiedy dopuszczamy. Czyli np uczymy psa, ze my możemy zaczepiać obcych ludzi na ulicy, ale pies nie powinien reagować. Powinien być nautralny, nie musi wchodzić w interakcje. Czyli np. prosimy psa, żeby sobie usiadł przy nas a my się witamy czy zagadujemy kogoś obcego. Pies jest neutralny, możemy pochwalic (tylko bez przesady, żeby nie zrobić z tego wielkiego halo) i idziemy dalej. Ale wszystkie kontakty są inicjowane przez przewodnika, czyli unikamy sytuacji, w której to pies decyduje, ze do innego człowieka czy psa podchodzi sam. Jeżeli np widzimy, ze nasz pies chce się z kimś przywitać i chcemy mu pozwolic na kontakt warto byłoby dac wyraźny sygnał, coś co powie psu "tak, teraz możesz, idź się baw, daj buziaka itd". Pies, który zrozumie, że nie musi nawiązywac kontaktów z całym otoczeniem wg mnie może mieć więcej luzu, bo nie musi udawadniać calemu światu, kto tutaj decyduje

Tylko jeszcze jedna rzecz. Czasem się zastanawiam czy takie zachowanie nie ma podłoża lękowego. Pies się obawia bliżej nieokreślonego niebezpieczeństwa i na wszelki wypadek z góry burczy.

To ja mam pytanie w tym temacie ... bo Akriś ludzi na ulicy toleruje spoko - chyba że robią dziwne rzeczy jak 101% hindusów ... ale to inna sytuacja (po 9 miesiącach bez kontaktu fizycznego z ludźmi przyjechali Diunowcy i nie było żadnego problemu - miłośc i posłuszeństwo .... luz)

ale od zawsze nie toleruje gdy ktoś "śmie" być wyżej ode mnie - co wyczuwa doskonale . Przykłady:
- pociąg - pasarzerowie moga po nim deptać - zjawia sie przemiła pozytywna konduktorka - "Tylko się nie zbliżaj"
- gospodyni mojego domu
- nasza trenerka od agility - zło najwieksze - non stop wydaje mi komendy a ja ich słucham - taką to trzeba zagryść ! i jak by sie nie starała - nie pomaga ... ćwiczenie : on leży ja do niej podchodze biorę od niej super pachnące swierze psie chiacho - i mu zanoszę itd ... zmniejszamy dystans ... itd ... wkoncu przyjmuje z ogonem pod soba ciastko od niej ... i chowa mi sie za plecami ... ale niech ona tylko spróbuje pół kroku w moją/ nie jego stronę / - to będzie mnie bronił ... jak mu pokazywałysmy rózne rzeczy - że sie przytulamy , wąchamy , że ona mnie karmi - to patrzył ze łzami przerażenia w oczach .... niestety nie wiem co było by dalej bo jestesmy daleko....
więc broni mnie nie przed kazdym a przed wybranymi osobami .... jak to widzisz?

nie mówię o tym co jest tu w Indiach bo tu każdy się gapi i czai przystaje przygląda - gały wlepia - K**** a potem ucieka - albo stoi i sie gapi dalej - w PL to juz by od własciciela po ryju dostał a tu biednomu wiłkowi mam kazać nie tracić cierpliwości ?????????

[avgrunn]

Originally Posted by spadzista

nie mówię o tym co jest tu w Indiach bo tu każdy się gapi i czai przystaje przygląda - gały wlepia - K**** a potem ucieka - albo stoi i sie gapi dalej - w PL to juz by od własciciela po ryju dostał a tu biednomu wiłkowi mam kazać nie tracić cierpliwości ?????????

W Polsce naprawde nie jest inaczej ludzie bywaja tak samo upierdliwi a nawet bardziej. Ostatnio nam sie zdarzaja nawet nieprzyjemne sytuacje :/

[dorotka_z]

Originally Posted by spadzista

ale od zawsze nie toleruje gdy ktoś "śmie" być wyżej ode mnie - co wyczuwa doskonale . Przykłady:
- pociąg - pasarzerowie moga po nim deptać - zjawia sie przemiła pozytywna konduktorka - "Tylko się nie zbliżaj"
- gospodyni mojego domu
- nasza trenerka od agility - zło najwieksze - non stop wydaje mi komendy a ja ich słucham - taką to trzeba zagryść ! i jak by sie nie starała - nie pomaga ... [...]

Nie wiem, ale wydaje mi się, ze może chodzic o to, że te osoby "wyżej od Ciebie" po prostu same inicjują kontakt a psy tego nie lubią. Też miałam takie przypadki, że np staliśmy w mega tłumie na koncercie czy innym festynie i było super a wystarczyło, żeby jedna osoba poprosiła żeby jej zrobić zdjęcie z wilkiem i wilk miał dosyć. W tłumie można się poczuć anonimowo a jak już ktoś zacznie się na nas wgapiać musimy jakoś zareagować. Wydaje mi sie, że najlepszą metodą przekonania psa psa do danej osoby jest poprosić ją, aby nie zwracała w ogóle na psa uwagi.

Originally Posted by spadzista

ćwiczenie : on leży ja do niej podchodze biorę od niej super pachnące swierze psie chiacho - i mu zanoszę itd ... zmniejszamy dystans ... itd ... wkoncu przyjmuje z ogonem pod soba ciastko od niej ... i chowa mi sie za plecami ... ale niech ona tylko spróbuje pół kroku w moją/ nie jego stronę / - to będzie mnie bronił ... jak mu pokazywałysmy rózne rzeczy - że sie przytulamy , wąchamy , że ona mnie karmi - to patrzył ze łzami przerażenia w oczach .... niestety nie wiem co było by dalej bo jestesmy daleko....

no szkoda, ze nie macie okazji przetestować ignorowania. Trenerka mogłaby robić swoje i nie zwracac uwagi na psa, wg mnie po jakimś czasie by się przekonał, że jest ok. Niestety często im więcej zabiegów z naszej strony tym bardziej pies utwierdza się w przekonaniu, że coś na pewno musi być nie tak, skoro tak pajacujemy

Originally Posted by spadzista

więc broni mnie nie przed kazdym a przed wybranymi osobami .... jak to widzisz?

No właśnie to jest ciekawe jak psy oceniają obcych ludzi. Jestem pewna, że nie lubią wgapiania. Pewnie je onieśmiela i zmusza do reakcji (tak samo jak nas - ludzi). Takie patrzenie może być też interpretowane przez psa jak rzucona rękawica, wyzwanie. Ciekawe jest jednak to, że zdarza nam się, że ktoś zachowuje się ewidentnie podejrzanie i jestem pewna, ze nastąpi jakaś reakcja ze strony psa a Baszti czasem stwierdza, że nie, ten gap jest akurat super Te przypaaki mnie dziwią najbardziej

Originally Posted by spadzista

nie mówię o tym co jest tu w Indiach bo tu każdy się gapi i czai przystaje przygląda - gały wlepia - K**** a potem ucieka - albo stoi i sie gapi dalej - w PL to juz by od własciciela po ryju dostał a tu biednomu wiłkowi mam kazać nie tracić cierpliwości ?????????

Hehe, Agi własnie opowiadała jak w Indiach siedziała z Diunką a grupa Hindusek bez pardonu usiadła metr od niej i pokazywała ją palcami. Trwało to, bagatela, 20-30 min

[spadzista]

no szkoda, ze nie macie okazji przetestować ignorowania. Trenerka mogłaby robić swoje i nie zwracac uwagi na psa, wg mnie po jakimś czasie by się przekonał, że jest ok. Niestety często im więcej zabiegów z naszej strony tym bardziej pies utwierdza się w przekonaniu, że coś na pewno musi być nie tak, skoro tak pajacujemy

ignorowanie ćwiczyliśmy 3 miesiące - ale ilekroc chciala mi cos wytłumaczyć czy poprawic chopkę czy akurat znalazła się na trasie --- WRRRRRRRRR... wiesz trudno chodzic na agility i nie dostawac komend korekt i uwag :-)

[Grin]

Originally Posted by spadzista

ignorowanie ćwiczyliśmy 3 miesiące - ale ilekroc chciala mi cos wytłumaczyć czy poprawic chopkę czy akurat znalazła się na trasie --- WRRRRRRRRR... wiesz trudno chodzic na agility i nie dostawac komend korekt i uwag :-)

Jest jeszcze jedna możliwość; ona może się Twojej suczy po prostu bać. Oczywiście nie musi się do tego przyznawać, ani okazywać, ale sucz to będzie wiedzieć z całą pewnością, a psy (niestety) właśnie tak często reagują na osoby bojące się.
Oczywiście to dziwne by było, gdyby osoba mająca TYLE do czynienia z psami bała się któregoś z nich, ale też sam fakt zaistnienia takiej sytuacji, jak opisana przez Ciebie w tym wypadku jest dla mnie dziwny. To w końcu trenerka, ok, fakt - od agility a nie psich problemów, ale mimo wszystko z różnymi psami ma do czynienia i na pewno zna ich zachowania. Do takich osób psy automatycznie nabierają szacunku i respektu, a do tego je lubią, tutaj tak nie jest, stąd to przypuszczenie o baniu się.

[spadzista]

ja wiem że bez jaj ale żeby od razu sucz

nie ona się nie boi --- on jej sie boi -- i to widac ... a ona jest na prawde super :-)

sprawia to wrażenie jak by on chcial mi torowac droge do dominacji na każdej przestrzeni ....

bo w domu , czy w samochodzie - gdziekolwiek na mojej przestrzeni to sie nie zdarza - to musi być właściciel na swoim terenie

[Gaga]

Originally Posted by Grin

Jest jeszcze jedna możliwość; ona może się Twojej suczy po prostu bać. Oczywiście nie musi się do tego przyznawać, ani okazywać, ale sucz to będzie wiedzieć z całą pewnością, a psy (niestety) właśnie tak często reagują na osoby bojące się.

Łojezisucku! No weź, wykastruj samca i od razu zrobią z niego sukę, Grin!

Dla mnie sytuacja wygląda trochę na to, co opisywała chyba Dorotka - pilnowanie strefy stada. Akriś uzurpuje sobie prawo do takich decyzji i póki mu będziesz na to pozwalać, będzie to robił. I nie chodzi tu o stwierdzenbie "nie akceptuję Twojego zachowania", tylko o przeanalizowanie wszystkich elementów własnej postawy w takich chwilach, sygnałów, które wbrew słowom mogą znaczyć aprobatę dla takiego "bodyguardowania".
Powinna być jasna granica, kiedy decyzje wydaje tylko człowiek, a pies ma sie podporządkować. Każdy ma własną ścieżkę na dotarcie do tego celu U znjaomej, u której niwelowaliśmy problem pies-małe dziecko, wystarczyło psu pokazać, że ma wybór-z niekomfortowej sytuacji może się ewakuować na "z góry upatrzone pozycje". I dziecko bezpieczne i rodzice spokojni i pies wyluzowany

[spadzista]

on nie szura jak nie jest na smyczy ...

w pytaniu chodzi mi o zrozumienie - czemu akurat te osoby - że może ktos się z tym spotkał...

z psami obcymi czesto działa jak ja na nie szczekam - to on juz nie musi ... ale kurde nie zawsze moge kazdego wlasciciela posiadlosci obszczekiwac

jasne że mu nie pozwalam -- ale raz to jest zabronic a dwa pozbawic lęku do osoby ... ona mi powiedziała tak - że on wie że nie może , boi się jej - ale strach o mnie jest ponad to wszystko ... co wy na to... skąd to i po co...

[Gaga]

Czemu akurat ten, nie inny? Bo to jak z psami, z jednym jest peace, z drugim wojna. Tak jak nam czasem ktoś "nie pasi", tak może i psu. Ale podobnie jak my-wtłoczeni w pewne ramy społeczne, musimy reagować "właściwie", tak samo wymagamy podobnej samokontroli od psa. Myślę sobie, że na Twoim miejscu, znalazłabym optymalne rozwiązanie dla Akritera - albo odesłanie na dystans, albo zdecydowany wymóg bycia "obojętnym" - w zależności od wniosków i sytuacji. Naszą rolą (przewodników) jest pokazanie psu, jak może się zachować. To jest to podejmowanie decyzji, o którym pisała Dorotka. Czasem odchodzimy, czasem wymagamy wytrzymania, różnie, ale to my zamykamy i otwieramy kolejne drzwi.Ja bym się nie skupiała na szukaniu przyczyny awersji, tylko na znalezieniu optymalnego rozwiązania, aby wszyscy czuli się (w miarę możliwości) komfortowo.