Być wrednym, czy nie? ;)

[Konrad:)]

Originally Posted by Grin

No właśnie, to też się składa na moją rozterkę; z jednej strony chciałabym, żeby Łowca był do ludzi przyjaźnie nastawiony, żeby wiedział, że obcy człowiek ma prawo go dotknąć, pogłaskać, pochylić się nad nim itd.; z drugiej oczywiście chciałabym uniknąć kłopotów wynikających z okazywania przez niego radości w zbyt "ekspresyjny" sposób.
Ponoć CzW z natury nie są "lizusami", ale w takim razie czy Aman skaczący z radości na ludzi (fakt że wtedy jeszcze młody - nie wiem, jak teraz) jest wyjątkiem potwierdzającym regułę?

Problem "stary", jak wilczaki, wilczakami. Nie ma niestety gotowej recepty na wyuczenie odpowiedniego zachowania.

Trzeba pamiętać, że wilczaki z natury są ciekawskie. Bardzo uważnie obserwują otoczenie i natychmiast pobiegną w kierunku czegoś nowego. Każdego napotkanego osobnika trzeba od razu obwąchać i przywitać w sposób dla siebie właściwy - czyli skakać do twarzy (w ich rozumieniu pyska) oraz poskubać ząbkami, co wiąże się niestety z opieraniem łap na człowieku.

U wilczaków, nawet dorosłych, w przeciwieństwie do wielu ras, próba dotknięcia pyskiem twarzy człowieka wcale nie musi od razu swiadczyć o agresji lub dominacji. Najczęściej jest oznaką sympatii - one w stadzie zachowują się podobnie, okazując uległość (przyjazne zamiary) poprzez dotykanie swoimi pyskami, pysków innych psów.
Może być i inaczej, ale to łatwo ocenić na podstawie t.z.w. całokształtu. Na ogół jednak w takim zachowaniu nie ma nic groźnego - a że nie każdemu człowiekowi to odpowiada... i tu jest kłopot. Mały, póki piesek młody, większy, gdy dorośnie, a zwłaszcza jeśli to samiec.

Na dorosłe samce lepiej jednak zwracać uwagę, ale też bez przesady z ostrożnością, gdy pies od małego jest przyzwyczajony do kontaktów z ludźmi. Na zdjęciach niżej, robionych jesienią 2008 r., prawie trzyletni Eury z przygodnie spotkanymi po raz pierwszy dziećmi. I im, i jemu, spotkanie bardzo się podobało; nawet mu nie przeszkadzało, że obce dzieci prowadziły go jakiś czas na smyczy.







Więc... najlepiej socjalizować psy od małego, im więcej kontaktów z obcymi, tym lepiej. A, że mogą być pewne "koszty" - trudno, tak to z wilczakami bywa.