Wilczaki a gryzienie

Gia · 07-07-2014, 21:21

Przede wszystkim: jak powszechne wśród wilczaków jest bolesne gryzienie właścicieli w momencie, kiedy pies jest sfrustrowany/rozzłoszczony? Nie raz na jakiś czas, np. gdy ktoś nagle psa nadepnie, ale jako stały repertuar komunikacji?

Nie precyzujesz, czy chodzi Ci o samce, czy suki, czy wilczaki w ogóle. Dlatego jako właścicielka dwóch suk, mogę się wypowiedzieć

Nasza pierwsza suczka podgryzała w zabawie i wieszała się na nogawkach, ale nie wspominam tego jako super uciążliwego... Raczej jak każdy szczeniak większej aktywnej rasy. Nigdy nie zdarzyło się jej odwinąć z frustracji, czy złości. Od małego uczyliśmy siebie i ją panować nad emocjami. Druga sunia nawet jako szczenię w ogóle nie używała zębów - jej repertuarem jest lizanie, z frustracji, z radości. Świat poznaje poprzez lizanie

Drugie pytanie: jak powszechne jest to, że wilczaki nie dogadują się z innymi psami?

Bardzo powszechne, chyba nie znam żadnej suki czy psa w wieku już w pełni dorosłym, który dogadywałby się z obcymi psami. Często samce ignorują małe pieski, pewnie jako niegodne zawracania sobie głowy

Moje suki obie nie tolerują obcych suk, w tym jedna (młodsza, ta lizawka) również mało pewnych siebie i młodych samców. Wszystkie nasze znajomości z ich szczenięctwa zostały do dziś, czy to suki, czy psy, ale co ciekawe, tylko innych ras. Wilczaki wszystkie są już be (suki i w przypadku młodszej j.w.). Między sobą dziewczyny dogadują się bez problemu i nigdy nie było jak dotąd żadnej awantury (nie wykluczam, że kiedyś może się pojawić jakaś scysja...). Suki często nie akceptują kastratów (pachną inaczej). Natomiast w domu wiele zależy od tego jakim będziecie liderem w stadzie i jak poprowadzicie wprowadzanie nowego członka stada. Czy po prostu wpuścicie nowego psa/szczeniaka na hura i niech się dzieje wola nieba - wtedy zdecydowanie nie ułoży się fajnie. Czy wprowadzicie stopniowo, mądrze, egzekwując dobre maniery wcześniej wychowanego już psa.

I apropos miziastości. Nasza starsza jest nauczona głaskania, jest przekupna. Masz jedzenie - zasłużyłeś na pogłaskanie jej. Druga kocha się przytulać, miziać, zasypiać na kolankach, czy leżąc na ziemi ale "na kontakcie", czyli dotykając jakąkolwiek częścią ciała naszego ciała. Jest miziasta także do naszych znajomych, tych który zna i lubi. Potrafi wpakować się na kolana, a na pustej kanapie przytulić w upalny dzień do nas. A to matka (przekupna) i córka (lizawka)

Młoda była taka od szczeniaka. Hodowca zna swoje szczenięta i często potrafi doradzić znając oczekiwania nowego opiekuna

Nakasha · 07-07-2014, 22:10

Gia, kiedyś spotkałam Cię na wystawie we Wrocławiu i poznałam Twoje suczki (córka była wtedy jeszcze mała). Mam Cię, jako hodowcę "na oku"

i mam nadzieję, że za kilka lat dalej będziesz mieć mioty.

Byłam pod wielkim wrażeniem K-lee (tylko ona chyba "po domowemu" nazywa się inaczej?....). Chociaż, jak na sukę, jest chyba niewielka?

Podobno u wilczaków nie ma większych różnic pomiędzy samcem a samicą. A jednak zauważyłam, że kilka osób mających "niegryzące" wilczaki ma właśnie suki....

Gaga · 07-07-2014, 22:27

Quote:

Originally Posted by Nakasha

Podobno u wilczaków nie ma większych różnic pomiędzy samcem a samicą. A jednak zauważyłam, że kilka osób mających "niegryzące" wilczaki ma właśnie suki....

Jest jedna, zasadnicza różnica między sukami a samcami w relacjach z innymi psami. Trochę wykorzystam Twoje słowa, mimo, że to nie gryzieniu nas

Gia powyżej napisała, że nie zna dorosłego wilczaka, ładnie socjalnego wobec innym dorosłych psów (suk). Prawda

Ale psy i suki inaczej się zachowują "w obliczu wroga".
Suka namierzy i w ułamku sekundy startuje, jak sie spóźnisz o mgnienie oka-masz kłopoty. Pies to trochę goryl w dżungli: stanie, napuszy się, napnie (a czas leci!), zacznie burczeć. Odstawi cały teatr, w czasie którego masz czas na reakcję (podejście, przytrzymanie). Dla mnie to bardzo wygodne

Wracając do pierwotnego tematu - nie słyszałam o sukach walczących z człowiekiem o pozycję, czy jak to tam chcemy nazwać. O przypadkach atakujących czy gryzących samców usłyszeć można. Nawet na forum był spory temat o Forasie, z którym Ania miała baaaardzo ciężką, całkiem serio przeprawę i naprawdę nie jest to odosobniony przypadek. Reasumując: pokusiłabym się o wniosek, że suki wilczakowe są o wiele bardziej zajadłe wobec swojego gatunku i o wiele bardziej plastyczne wobec ludzi, niż samce. Ale jak już miałaś okazję przeczytać, różne się trafiają 'przypadki".

Gia · 07-07-2014, 22:30

Ooooo miło się czyta i spotyka online

K-Lee po domowemu to Kali/Kalinka

Ona ma 61/62 cm wzrostu, więc jest przeciętnej wielkości. Jej córa wyrosła na wyższą, choć była najmniejsza w miocie, ma 63/64 cm. Ja wolę te "mniejsze" psy i suczki, są lżejsze, a tym samym szybsze, zwrotniejsze, zwinniejsze i tak możnaby wymieniać... Na szczęście Lila choć wyższa to nadal leciutka jak piórko i szybka jak błyskawica

A czas pokaże, czy będziemy hodować nadal

Ale chyba nie ma reguły co do gryźliwości... Presta miała ksywkę predator, bo dostawała ataku szału i gryzła co popadnie (ale do opanowania dla psiarza, przerażeni byli tylko laicy), a brat Lilki - Mandżur jest z tych samców, którzy nie odgryzali się swojej właścicielce i nie był piranią. Standardowo łapie za nadgarstek kiedy chce się przywitać, pokazać coś komuś itp., ale raczej robi to tylko bliskim

Edit: Gaga dobrze napisała. Suki są pamiętliwe, wredne wobec innych, zajadłe. I potrafią zaatakować inną sukę bez ostrzeżenia. Psy często robią dużo szumu, teatru, na smyczach szaleją, a jak dochodzi do konfrontacji to jakoś nikt nie ginie

Nakasha · 07-07-2014, 23:16

To chyba nie tylko u wilczaków, u innych ras podobnie.

Na forum ONkowym czytałam wiele mrożących krew w żyłach historii o zagryzających się sukach.

Akurat u nas są teraz 3 dorosłe suki (2 moje i 1 na tymczasie) i dogadują się ze sobą bez problemów. Ale ogólnie moje suki lubią inne psy, nieważne jakiej płci. Za to mój samiec zdecydowanie nie lubi innych samców, szczególnie niekastrowanych i "dominujących". Z tymi łagodnymi się dogaduje.

Z tym, że wilczaki są "bardziej" we wszystkim co robią, dlatego chciałabym rozeznać się w tym, jak to "bardziej" wygląda u różnych wilczaków.

Ogólnie, byłaby możliwość przyjaźni w ramach stada, między suką wilczaka i suką np. owczarka niemieckiego, o ile od czasu szczenięctwa wilczaka będą razem?

Jak rozumiem, mieszana płeć w stadzie w dowolnej kombinacji byłaby raczej ok?

Gia · 08-07-2014, 11:45

Sunia ode mnie została dołączona do stada 2 suk długowłosego owczarka. Niestety jedna z tych suczek już nie żyje, ale z drugą jak na razie nie ma większych problemów. Wilczakowa sunia jest jeszcze młodziutka, ledwo skończy teraz 15 miesięcy ale trzymam kciuki, żeby jej relacja ze starszą suczką się nie zmieniła. Każda broni swojego jedzenia przed drugą, ale nie wchodzą sobie w drogę, bawią się itp. Zobaczmy jak rozwinie się dalej ich współżycie

Najlepiej dla Ciebie byłoby spotkać się na kilka spacerów z wilczakowcami w różnych kombinacjach: Ty z samcem - ktoś z samcem wilczaka, Ty z sukami - ktoś z suką/sukami wilczaka, Ty z całym stadem - mieszane stado wilczaków. Mogłabyś poobserwować cały zestaw wilczakowych zachowań

Myślę, że mieszane stado - przeciwna płeć do wilczaka, bez najmniejszych problemów może funkcjonować (teoretyzuję, bo mam tylko 2 suki wilczaka, ale miałam fretki :P ) Młody wilczak wprowadzony do stada też powinien się w nim odnaleźć, ale wiele zależy od tego na jaki egzemplarz trafisz

netah · 14-07-2014, 17:06

Trzyletni na obecną chwilę Beryl toleruje rówieśników poznanych na szkoleniu, szacunkiem darzy starsze samce, które spuściły mu łomot gdy szczenięciem był i pobłażaniem małe Kajtki, które nie wiem czy uznaje za psy wogóle. Resztę namierza bezlitośnie ale da się go utrzymać bez smyczy na wzmocnionymi równaj na spacerach i szkoleniu. Wystarczy jednak sekunda nieuwagi i poluźnienie kontaktu, żeby wyrwał zabijać swoich ulubieńców, więc na dzisiaj tylko obronę robi bez kagańca.

emsigna · 14-07-2014, 18:39

Jeśli chodzi o gryzienie z frustracji to u mojej suki nie zdarzyło się nigdy, oprócz bardzo wczesnego szczenięctwa a i to sporadycznie, jak nie miała jeszcze do mnie zaufania. Natomiast podgryzanie w zabawie jak najbardziej, ale wystarczy, że powiem dosyć i przestaje.
Relacja z drugą, starszą suką jest niezła. Adra, jako szczenię, bardzo ją pokochała. Teraz, jak ma prawie 2 lata zdarzają się konflikty, ale głównie dlatego, że druga suka dalej usiłuje rządzić, a Adra nie zawsze ustępuje. Parę razy wyglądało to groźnie, ale właściwie nic się nie stało, mimo, że Wilczak jest zdecydowanie większy.
Natomiast do obcych psów to niektóre kocha, a niektóre nienawidzi od pierwszego wejrzenia i nic na to nie można poradzić.

07-07-2014, 21:21	#1
Gia K-Lee Family Join Date: Feb 2005 Location: Wrocław Posts: 2,400	Przede wszystkim: jak powszechne wśród wilczaków jest bolesne gryzienie właścicieli w momencie, kiedy pies jest sfrustrowany/rozzłoszczony? Nie raz na jakiś czas, np. gdy ktoś nagle psa nadepnie, ale jako stały repertuar komunikacji? Nie precyzujesz, czy chodzi Ci o samce, czy suki, czy wilczaki w ogóle. Dlatego jako właścicielka dwóch suk, mogę się wypowiedzieć Nasza pierwsza suczka podgryzała w zabawie i wieszała się na nogawkach, ale nie wspominam tego jako super uciążliwego... Raczej jak każdy szczeniak większej aktywnej rasy. Nigdy nie zdarzyło się jej odwinąć z frustracji, czy złości. Od małego uczyliśmy siebie i ją panować nad emocjami. Druga sunia nawet jako szczenię w ogóle nie używała zębów - jej repertuarem jest lizanie, z frustracji, z radości. Świat poznaje poprzez lizanie Drugie pytanie: jak powszechne jest to, że wilczaki nie dogadują się z innymi psami? Bardzo powszechne, chyba nie znam żadnej suki czy psa w wieku już w pełni dorosłym, który dogadywałby się z obcymi psami. Często samce ignorują małe pieski, pewnie jako niegodne zawracania sobie głowy Moje suki obie nie tolerują obcych suk, w tym jedna (młodsza, ta lizawka) również mało pewnych siebie i młodych samców. Wszystkie nasze znajomości z ich szczenięctwa zostały do dziś, czy to suki, czy psy, ale co ciekawe, tylko innych ras. Wilczaki wszystkie są już be (suki i w przypadku młodszej j.w.). Między sobą dziewczyny dogadują się bez problemu i nigdy nie było jak dotąd żadnej awantury (nie wykluczam, że kiedyś może się pojawić jakaś scysja...). Suki często nie akceptują kastratów (pachną inaczej). Natomiast w domu wiele zależy od tego jakim będziecie liderem w stadzie i jak poprowadzicie wprowadzanie nowego członka stada. Czy po prostu wpuścicie nowego psa/szczeniaka na hura i niech się dzieje wola nieba - wtedy zdecydowanie nie ułoży się fajnie. Czy wprowadzicie stopniowo, mądrze, egzekwując dobre maniery wcześniej wychowanego już psa. I apropos miziastości. Nasza starsza jest nauczona głaskania, jest przekupna. Masz jedzenie - zasłużyłeś na pogłaskanie jej. Druga kocha się przytulać, miziać, zasypiać na kolankach, czy leżąc na ziemi ale "na kontakcie", czyli dotykając jakąkolwiek częścią ciała naszego ciała. Jest miziasta także do naszych znajomych, tych który zna i lubi. Potrafi wpakować się na kolana, a na pustej kanapie przytulić w upalny dzień do nas. A to matka (przekupna) i córka (lizawka) Młoda była taka od szczeniaka. Hodowca zna swoje szczenięta i często potrafi doradzić znając oczekiwania nowego opiekuna __________________ Gia, K-lee Vornja z Peronówki & Gran Rosa Amiga Atropa Bella Donna... Last edited by Gia; 07-07-2014 at 21:24.

07-07-2014, 22:30	#4
Gia K-Lee Family Join Date: Feb 2005 Location: Wrocław Posts: 2,400	Ooooo miło się czyta i spotyka online K-Lee po domowemu to Kali/Kalinka Ona ma 61/62 cm wzrostu, więc jest przeciętnej wielkości. Jej córa wyrosła na wyższą, choć była najmniejsza w miocie, ma 63/64 cm. Ja wolę te "mniejsze" psy i suczki, są lżejsze, a tym samym szybsze, zwrotniejsze, zwinniejsze i tak możnaby wymieniać... Na szczęście Lila choć wyższa to nadal leciutka jak piórko i szybka jak błyskawica A czas pokaże, czy będziemy hodować nadal Ale chyba nie ma reguły co do gryźliwości... Presta miała ksywkę predator, bo dostawała ataku szału i gryzła co popadnie (ale do opanowania dla psiarza, przerażeni byli tylko laicy), a brat Lilki - Mandżur jest z tych samców, którzy nie odgryzali się swojej właścicielce i nie był piranią. Standardowo łapie za nadgarstek kiedy chce się przywitać, pokazać coś komuś itp., ale raczej robi to tylko bliskim Edit: Gaga dobrze napisała. Suki są pamiętliwe, wredne wobec innych, zajadłe. I potrafią zaatakować inną sukę bez ostrzeżenia. Psy często robią dużo szumu, teatru, na smyczach szaleją, a jak dochodzi do konfrontacji to jakoś nikt nie ginie __________________ Gia, K-lee Vornja z Peronówki & Gran Rosa Amiga Atropa Bella Donna... Last edited by Gia; 07-07-2014 at 22:34.

08-07-2014, 11:45	#6
Gia K-Lee Family Join Date: Feb 2005 Location: Wrocław Posts: 2,400	Sunia ode mnie została dołączona do stada 2 suk długowłosego owczarka. Niestety jedna z tych suczek już nie żyje, ale z drugą jak na razie nie ma większych problemów. Wilczakowa sunia jest jeszcze młodziutka, ledwo skończy teraz 15 miesięcy ale trzymam kciuki, żeby jej relacja ze starszą suczką się nie zmieniła. Każda broni swojego jedzenia przed drugą, ale nie wchodzą sobie w drogę, bawią się itp. Zobaczmy jak rozwinie się dalej ich współżycie Najlepiej dla Ciebie byłoby spotkać się na kilka spacerów z wilczakowcami w różnych kombinacjach: Ty z samcem - ktoś z samcem wilczaka, Ty z sukami - ktoś z suką/sukami wilczaka, Ty z całym stadem - mieszane stado wilczaków. Mogłabyś poobserwować cały zestaw wilczakowych zachowań Myślę, że mieszane stado - przeciwna płeć do wilczaka, bez najmniejszych problemów może funkcjonować (teoretyzuję, bo mam tylko 2 suki wilczaka, ale miałam fretki :P ) Młody wilczak wprowadzony do stada też powinien się w nim odnaleźć, ale wiele zależy od tego na jaki egzemplarz trafisz __________________ Gia, K-lee Vornja z Peronówki & Gran Rosa Amiga Atropa Bella Donna... Last edited by Gia; 08-07-2014 at 22:45.

14-07-2014, 17:06	#7
netah ngi dhla Join Date: Aug 2011 Location: małaPolska Posts: 321	Trzyletni na obecną chwilę Beryl toleruje rówieśników poznanych na szkoleniu, szacunkiem darzy starsze samce, które spuściły mu łomot gdy szczenięciem był i pobłażaniem małe Kajtki, które nie wiem czy uznaje za psy wogóle. Resztę namierza bezlitośnie ale da się go utrzymać bez smyczy na wzmocnionymi równaj na spacerach i szkoleniu. Wystarczy jednak sekunda nieuwagi i poluźnienie kontaktu, żeby wyrwał zabijać swoich ulubieńców, więc na dzisiaj tylko obronę robi bez kagańca. __________________ Surman suuhun

07-07-2014, 22:10	#2
Nakasha Junior Member Join Date: Dec 2012 Location: Białystok - Kuriany Posts: 11	Gia, kiedyś spotkałam Cię na wystawie we Wrocławiu i poznałam Twoje suczki (córka była wtedy jeszcze mała). Mam Cię, jako hodowcę "na oku" i mam nadzieję, że za kilka lat dalej będziesz mieć mioty. Byłam pod wielkim wrażeniem K-lee (tylko ona chyba "po domowemu" nazywa się inaczej?....). Chociaż, jak na sukę, jest chyba niewielka? Podobno u wilczaków nie ma większych różnic pomiędzy samcem a samicą. A jednak zauważyłam, że kilka osób mających "niegryzące" wilczaki ma właśnie suki....

07-07-2014, 23:16	#5
Nakasha Junior Member Join Date: Dec 2012 Location: Białystok - Kuriany Posts: 11	To chyba nie tylko u wilczaków, u innych ras podobnie. Na forum ONkowym czytałam wiele mrożących krew w żyłach historii o zagryzających się sukach. Akurat u nas są teraz 3 dorosłe suki (2 moje i 1 na tymczasie) i dogadują się ze sobą bez problemów. Ale ogólnie moje suki lubią inne psy, nieważne jakiej płci. Za to mój samiec zdecydowanie nie lubi innych samców, szczególnie niekastrowanych i "dominujących". Z tymi łagodnymi się dogaduje. Z tym, że wilczaki są "bardziej" we wszystkim co robią, dlatego chciałabym rozeznać się w tym, jak to "bardziej" wygląda u różnych wilczaków. Ogólnie, byłaby możliwość przyjaźni w ramach stada, między suką wilczaka i suką np. owczarka niemieckiego, o ile od czasu szczenięctwa wilczaka będą razem? Jak rozumiem, mieszana płeć w stadzie w dowolnej kombinacji byłaby raczej ok?

14-07-2014, 18:39	#8
emsigna Junior Member Join Date: Sep 2012 Posts: 12	Jeśli chodzi o gryzienie z frustracji to u mojej suki nie zdarzyło się nigdy, oprócz bardzo wczesnego szczenięctwa a i to sporadycznie, jak nie miała jeszcze do mnie zaufania. Natomiast podgryzanie w zabawie jak najbardziej, ale wystarczy, że powiem dosyć i przestaje. Relacja z drugą, starszą suką jest niezła. Adra, jako szczenię, bardzo ją pokochała. Teraz, jak ma prawie 2 lata zdarzają się konflikty, ale głównie dlatego, że druga suka dalej usiłuje rządzić, a Adra nie zawsze ustępuje. Parę razy wyglądało to groźnie, ale właściwie nic się nie stało, mimo, że Wilczak jest zdecydowanie większy. Natomiast do obcych psów to niektóre kocha, a niektóre nienawidzi od pierwszego wejrzenia i nic na to nie można poradzić.