Sterylizacja wilczaka

[Gaga]

Moje doświadczenia:
Pierwsza suka – mix ONkowaty- permanentne ciąże urojone (kto miał to w domu, ten wie-jazda bez trzymanki ), umarła w dramatycznych okolicznościach, ropomacicze, źle rozpoznane, źle leczone, powtórzyło się i wtedy nie było ratunku. Rzecz działa się w czasach gdy mało kto słyszał o sterylizacji w ogóle.
Druga suka- rasowa ONka- od razu wiedziałam, że albo będzie świetną suką hodowlaną, albo idzie pod nóż. Poszła pod nóż, po I cieczce. Bałam się jak ognia ropomaczicza, raka sutka…Operacja-nasz stres, jej ból, bo jednak pierwsza doba przyjemna nie jest, później krótka ale gigantyczna ciąża urojona. Skutek uboczny-nietrzymanie moczu, choć w wersji light – gdy spadł śnieg i Giga w zabawie się go najadła- po godzinie leciało z niej, a ona o tym nie wiedziała. Niestety straciliśmy ją z powodu potwornego zwyrodnienia kręgosłupa i nowotworu – zupełnie nie związanego z organami rodnymi…i zdecydowanie za wcześnie.
Wtedy postawiłam sobie pytanie: czy unikając ryzyka jednej choroby, mogę podejmować takie decyzje, skoro mogą nas dopaść całkiem inne nieszczęścia?
Dla mnie nie były problemem cieczki, upilnowanie suki – bałam się jedynie chorób.
Czy dziś podjęłabym taką decyzję? Gdyby zaistniały choćby minimalne objawy ciąży urojonej- natychmiast!
Psychicznie suczydło mi się nic nie zmieniło po sterylce, apetyt jej wzrósł ale nie jakoś spektakularnie (ale trzeba było pilnować diety), jedynie co, to nietrzymanie moczu (na szczęście była to bardziej woda, więc sprzątanie nie nastręczało trudności i uniknęliśmy specyficznego smrodku)