Dobor par, czyli jak dobrze wybrac...

[z Peronówki]

Originally Posted by Joanna

Skoro potomkowie są, szlag nam trafia unikalność. Oczywiście, można (i wg mnie trzeba) kierować się wyglądem rodzeństwa i potomków rodzeństwa ale, skoro są, to "nasz" rep nie jest już aż tak unikalny

Jest jeszcze gorzej - bo jesli uda sie Tobie juz znalezc jakiegos ciekawego unikalnego repa, jesli wyjdzie miot i to miot doskonaly to mozesz byc pewna, ze zaraz wszyscy zaczna nim kryc... i znow diabli biora unikalnosc...

[Narvana]

Originally Posted by z Peronowki

Jest jeszcze gorzej - bo jesli uda sie Tobie juz znalezc jakiegos ciekawego unikalnego repa, jesli wyjdzie miot i to miot doskonaly to mozesz byc pewna, ze zaraz wszyscy zaczna nim kryc... i znow diabli biora unikalnosc...

dokladnie!
ja tez nic nie moge znalezc dla Rudej.
Co prawda, mam pare na oku, ale wiem, ze unikalne to one sa-na 5 minut

zycie

[z Peronówki]

Originally Posted by Narvana

Co prawda, mam pare na oku, ale wiem, ze unikalne to one sa-na 5 minut

Sa dwa sposoby, by zapewnic sobie kompletnie unikalny miot:

1/ WREDNY
Zaraz po kryciu postarac sie, aby po psie sluch zaginal...

2/ NIEPROFESJONALNY
Pokryc tak slabym i chorym psem, aby nikt inny oprocz nas nie chcial go uzyc...

[Narvana]

Originally Posted by z Peronowki

2/ NIEPROFESJONALNY
Pokryc tak slabym i chorym psem, aby nikt inny oprocz nas nie chcial go uzyc...

o tym myslalam nie raz...

[sssmok]

Niestety, ale unikalne mioty sa wtedy jesli rodzice z jakichs powodow nie moga miec juz szczeniakow albo wlasciciel reproduktora z nikim sie nie moze dogadac. Ale wtedy unikalne jest tylko to jedno polaczenie, bo dzieci po odchowaniu swoich szczeniat znowu poszerzaja ilosc danych genow i nie mamy unikalnosci :P
Wniosek z tego taki, ze unikalne krycia sa naprawde bardzo unikalne

[Gaga]

Przymiotnik "unikalny" był dotychczas używany dla określenia miotów z hodowli "z Peronówki" bo:
- dane krycie (dobór pary hodowlanej) było jedyne w swoim rodzaju, a to się nie dewaluuje ani w chwili krycia tym samym psem innej suki ani hodowaniu na potomkach owej pary
- podobnie jak powyżej, zamiast unikalny , można uzyc określenia niepowtarzalny (wszak powtórki nie było), nietuzinkowy, niezwykły, wyjątkowy , rzadki
- jakby ktoś chciał to można nawet uzyć okreslenia fenomenalny, nadzwyczajny, rewelacyjny, szczególny :P
Nasza ojczysta mowa ma jeszcze kilkanaście synonimów dla słowa unikalny.. i osobiście wątpię aby mowa tu była akurat o znaczeniu słowa "unikalny" jako "dajacy sie uniknąc" ?

Czy więc występowanie danego repa w rodowodach zrodzonych z takiego doboru, psów idacych później do hodowli, czymi owo pierwsze krycie : nagminnym? pospolitym? powszechnym? zwykłym? oklepanym? przeciętnym? banalnym?


Na ogół, decydując sie na użycie konkretnego reproduktora, hodowca zakłada dziedziczenie konkretnych cech i utrwalenie ich w kolejnych pokoleniach. Czy wiec "unikalność" może być kryterium tak pożądanym ale jednocześnie tak obarczonym obawą utraty swojej "jednorazowości" ?

[sssmok]

Originally Posted by Gaga

Na ogół, decydując sie na użycie konkretnego reproduktora, hodowca zakłada dziedziczenie konkretnych cech i utrwalenie ich w kolejnych pokoleniach. Czy wiec "unikalność" może być kryterium tak pożądanym ale jednocześnie tak obarczonym obawą utraty swojej "jednorazowości" ?

Owszem jednorazowe krycie jest jedyne w swoim rodzaju, ale...
Zakładamy, ze mamy psa A i suki B i C. Robimy dwa krycia w Polsce AxB i AxC - oba mioty sa niepowtarzalne. Nawet jesli pokryjemy psem A drugi raz ta sama suke, moze powstac nowa mieszanka genow i miot bedzie sie roznil od pierwszego. Niestety zmniejszamy roznorodnosc genetyczna, bo pol rodowodu to ten sam pies. Krycia moga byc wyjatkowo udane, ale musimy juz szukac bardziej niespokrewnionego osobnika do krycia potomstwa. Uzywajac spokrewnienia mozna poprawiac niektore cechy i utrwalac, ale nie mozna kryc w ten sposob caly czas. Dlatego wazne jest, zeby byla i roznorodnosc genetyczna i mozliwosc krycia w spokrewnieniu.
A wyjatkowy i unikalny jest kazdy pies bez wzgledu na rodowod

Originally Posted by z Peronowki

1/ WREDNY
Zaraz po kryciu postarac sie, aby po psie sluch zaginal...

Hehehe, tak jakby myslimy podobnie

[Gaga]

Originally Posted by sssmok

Owszem jednorazowe krycie jest jedyne w swoim rodzaju, ale...
Zakładamy, ze mamy psa A i suki B i C. Robimy dwa krycia w Polsce AxB i AxC - oba mioty sa niepowtarzalne. Nawet jesli pokryjemy psem A drugi raz ta sama suke, moze powstac nowa mieszanka genow i miot bedzie sie roznil od pierwszego. Niestety zmniejszamy roznorodnosc genetyczna, bo pol rodowodu to ten sam pies. Krycia moga byc wyjatkowo udane, ale musimy juz szukac bardziej niespokrewnionego osobnika do krycia potomstwa. Uzywajac spokrewnienia mozna poprawiac niektore cechy i utrwalac, ale nie mozna kryc w ten sposob caly czas. Dlatego wazne jest, zeby byla i roznorodnosc genetyczna i mozliwosc krycia w spokrewnieniu.
A wyjatkowy i unikalny jest kazdy pies bez wzgledu na rodowod

dziękuję za wyłożenie elementarnych podstaw, nie bardzo jednak rozumiem jak sie to ma do zacytowanego fragmentu.

[aneta1]

Ok to ja zrobię trochę zamętu w niektórych rasach nieliczni lepiej jednostki kryją suki synami może nie robią tego oficjalnie ale tak jest co chcą uzyskać ?
Czy to jest dobre ? Mówią że tak !! Ja się nie znam może wy mi powiecie

[wolfin]

Originally Posted by aneta1

Ok to ja zrobię trochę zamętu w niektórych rasach nieliczni lepiej jednostki kryją suki synami może nie robią tego oficjalnie ale tak jest co chcą uzyskać ?
Czy to jest dobre ? Mówią że tak !! Ja się nie znam może wy mi powiecie

po pierwsze to jesli robia nie oficialne maliuchy nie maja rodowodu. po drugie to mozna robic, tylko u nas na LT na to trzeba pozwolenia.

co chca ziskac?- takiego samego psa jak byli matka czy ojciec - tz. bardzo bliski inbreeding na sibsach bo jest I-II albo II-I.

w takich przypadkach JESLI pies na ktorego robi sie ten ibreed jest baaardzo jakoszcowy, mozemi miec w miocie :
x ilosc psow, ktore pojda TYLKO do petow, bo beda mieli wszystkie mozliwe wady,
y ilosc srednich psow, z ktorych moze cos dobrego wyrosnie
z psa (albo kilka albo ani jednego), ktory bedzie homozigotna kopia psa, na ktorego to bylo robione.

w takim przypadku ten z pies bedzie mocnym reproduktorem bo bedzie mial 25 % wedlug Wrighta na psa, na ktorym robili inbreed.

ale !!! to moga robic tylko te ktore wiedza co robia naprawde, bo:
caly miot trzeba miec choc do pol roku, zeby widziec co na co wyrasta, reszte, ktora nie jest dobra sterylyzowac i nie podawac do hodowli bo jak ten pies z ma doskonale cechy reszta (moze - i ma) wszystkie wady zmocnione, albo mozna miec przy porodzie genetyczne wady,z ktorych powodu bedzie potrzebne podac eutanazii jakas ilosc miotu albo nawet cala.

[anetawron]

Originally Posted by Gaga

dziękuję za wyłożenie elementarnych podstaw,

Gaga, ale więcej osób to czyta, pomimo, ze sie nie wypowiada, ja np. o "elementarnych podstawach" z chęcią się dowiem.

Moim zdaniem - jako nie hodowcy - świadome dopuszczenie do narodzin nawet jednego szczenięcia obarczonego poważnymi wadami genetycznymi (w efekcie uniemożliwiającymi normalne życie i eutanazję) nie jest warte nawet całego miotu super-hiper championów.

[sssmok]

Originally Posted by anetawron

Moim zdaniem - jako nie hodowcy - świadome dopuszczenie do narodzin nawet jednego szczenięcia obarczonego poważnymi wadami genetycznymi (w efekcie uniemożliwiającymi normalne życie i eutanazję) nie jest warte nawet całego miotu super-hiper championów.

Krycie w spokrewnieniu, tak jak pisala Margo, jest wykorzystywane do utrwalenia porzadanych przez nas cech u psow. Ale zbyt bliskie pokrewienstwo lub zbyt czeste krycie w spokrewnieniu - w jednej linii - moze powodowac zarowno wystepowanie defektow genetycznych jak i podniesienie smiertelnosci, co za tym idzie spadek liczebnosci miotu. Dlatego takie krycia powinny byc robione raz na jakis czas, a osobniki po nich powinny byc kryte osobnikami niespokrewnionymi.
Jesli chodzi o poprawienie jakiejs cechy, to jedno krycie w spokrewnieniu nie powinno powodowac problemow u szczeniat.

Inna sprawa jest wyprowadzenie jakiejs rasy. Tak jak w wilczakach - zeby utrwalic konkretne cechy trzeba bylo kryc w spokrewnieniu. Takie liniowe krycie nie jest dobre i jest duza smiertelnosc, ale gdyby nie to - nie mielibysmy dzisiejszego wilczaka. Cos za cos. Wazne, ze rase juz ktos wyprowadzil, a teraz nie potrzebujemy juz tak mocnych manipulacji genetycznych i mozna zmiany wprowadzac powoli

[jefta]

Originally Posted by anetawron

Moim zdaniem - jako nie hodowcy - świadome dopuszczenie do narodzin nawet jednego szczenięcia obarczonego poważnymi wadami genetycznymi (w efekcie uniemożliwiającymi normalne życie i eutanazję) nie jest warte nawet całego miotu super-hiper championów.

Nie zawsze jest to moralnie naganne. Wyobraźmy sobie taką sytuację: rep ma 200 szczeniąt, fajne są więc połowa conajmniej idzie do hodowli. Wieść gminna (jak zawsze kiedy komuś się powiodło) niesie że przekazuje padaczkę/dysplazję/entropium/wady serca/niedoczynność nerek/zeszotowienie kości/.../... Pojawiają się mocne inbredy na tego psa i są dwie opcje-te inbredy są zdrowe, piękne i mądre albo wady recesywne się ujawniają. Jeśli są jakieś problemy to wiadomo, że cała linia jest trefna i trzeba jak najszybciej się z niej wycofać. Dzięki chorobie kilku nie urodzi się kilkadziesiąt innych chorych

Uczono mnie, że zawsze jeśli coś z potomkiem jest nie tak wyciągamy rodowód, zaznaczamy na czerwono wszystkie inbredy i wycofujemy z hodowli osobniki tak samo inbredowane. Tyle teorii, bo w praktyce wszytkie psy hodowlane są idealne

[z Peronówki]

Originally Posted by anetawron

Moim zdaniem - jako nie hodowcy - świadome dopuszczenie do narodzin nawet jednego szczenięcia obarczonego poważnymi wadami genetycznymi (w efekcie uniemożliwiającymi normalne życie i eutanazję) nie jest warte nawet całego miotu super-hiper championów.

To ma rozne oblicza.... Gdzies widzialam informacje o pewnej wloskiej wiosce, w ktorej ludzie zyja o wiele dluzej niz w innych... Powodem jest ich mocne 'zinbreedowanie' (pokrewienstwo), ktore utrwalilo dlugowiecznosc... Tak moze byc u psow - mamy w rasie osobniki, ktore sa nie tylko piekne, ale zyja np 17-18 lat.... Robiac mocny inbreed ma takie psy mozemy miec szczescie i uzyskac miot super zdrowych, dlugozyjacych pieknych CzW....
Robiac inbreed na psy z super charakterem mozemy "utrwalic" taki charakter w miocie...
Wiec plusow inbreedu jest masa...

Co do ryzyka - wiekszosc genow, ktore sa recesywne (czyli zwykle ukryte) to geny "zle", czyli odpowiedzialne za choroby (np raka)...
Ale to nie tak, ze u psow niezinbreedowanych ich nie ma, ale sa "maskowane" innymi genami. Inbreed moze zwiekszyc jedynie "ryzyko" ich wystapienia...