Furia Braterstwo wilczaków szuka nowego domu

Furia · 30-08-2010, 22:36

Witam,
Nie wiem od czego zacząć, więc może od początku... Od wczesnych dni Furia bardzo często miała w domu jakieś ludzkie towarzystwo. Kiedy zostawała sama w domu to dokonywała licznych aktów zniszczenia. Ponieważ żyliśmy na wynajmowanym to zdecydowaliśmy się na kennel. Furia lubiła w nim spać i odpoczywać, ale nigdy nie chciała w nim zostać, gdy nas nie było w domu. Była ogromna rozpacz, kilka razy się z niego wydostała raniąc sobie pysk i łapy. Zaczeliśmy zabezpieczać klatkę specjalnymi ściągaczami + kłódki i karabińczyki, nagradzać po powrocie, nie witać się czule i jakoś to było.
Kilka miesięcy temu przeprowadziliśmy się do własnego mieszkania. Postanowiliśmy zrezygnować z klatki. Furia zaczęła zostawać po trochu sama w domu (nie codziennie, ponieważ urodziło nam się jakiś czas temu dzieciątko) i było całkiem dobrze. Jednak od ostatnich dwóch tygodni zaczęła nam ponownie demolować mieszkanie, a w minioną sobotę, kiedy została sama na 1,5h WYSKOCZYŁA PRZEZ BALKON - ponad 3 metry !!!! Brama wjazdowa nie była zamknięta, więc Furia bez uszkodzeń udała się "na dzielnicę". Biegała sobie i denerwowała inne psy pozostające za ogrodzeniami. Wybiegła na główną ulicę i została potrącona przez samochód. Kierowca uciekł, a zszokowana Furietta gdzieś pobiegła i została zaatakowana przez psa lub kilka psów... Dziś jest już po operacji i na szczęście jakoś się ma z tego wylizać... Bardzo prosimy o pomoc, bo już psychicznie jesteśmy wykończeni jej zachowaniem. Cała reszta bez zarzutu, ale lęk separacyjny jest dla nas nie do przeskoczenia... Stosowaliśmy już smaczki za zostawanie w domu - nic. Ulubione całe surowe wołowe kości, jak wychodzimy - nietknięte, leki uspokajające - pobudzały ją ( jutro mamy wypróbować nowe, ale leki to można stosować doraźnie, a my nie chcemy otumaniać psa!!!). Prosimy o rady, namiary, maile, cokolwiek.
Z góry dziękujemy.

Gaga · 30-08-2010, 22:55

Przy takiej eskalacji problemu to może jakiś sprawdzony, dobry behawiorysta? Skoro sami nie dajecie rady...zwłaszcza, ze weszla na leki, a te jednak muszą być brane pod fachową kontrolą.
Na pewno, to bym wymontowała klamki z okien, ew. zamontowała takie na kluczyki i pilnowała aby przed Waszym wyjściem zawsze były zamknięte (lub wyjęte). To dla bezpieczeństwa, na lęk oczywiście nie pomoże

Pewnie do jej lęku doszła zmiana mieszkania, a to potęguje takie zachowania (niedawno też to przechodziliśmy).
Tymczasem życzę szybkiego i pełnego powrotu do zdrowia.

aneta1 · 31-08-2010, 07:37

Wiem że nie jest to rozwiązanie ale może taka klatka wam pomoże i uchroni sunię przed zabiciem się .
http://www.omegaanimalsport.pl/aktua...oducent,1,1,11

GRABA · 31-08-2010, 08:23

Ja mam taką myśl, bardziej faktycznie myśl do rozważenia.
Macie sytuację bardzo trudną, tym bardziej, że w domu jest dzieciątko.
Skoro sytuacja ciągle się powtarza, to może być kiedyś tak, że matka stanie przed wyborem: pilnowanie dziecka, czy pogoń za uciekinierką

trudne...
Gdyby jednak behawior nie dał rady (nie każdy daje radę z wilczakami), to może warto też rozważyć przygarnięcie drugiego, czterołapnego towarzysza - jakiegoś niewielkiego stróża i z nim zamykać suczkę - poczucie więzi z drugim psiakiem powinno załagodzić smutek spowodowany rozstawaniem.
Tylko, że tu znów dochodzi wychowywanie malucha....

Lupusek · 31-08-2010, 10:30

Quote:

Originally Posted by GRABA

Ja mam taką myśl, bardziej faktycznie myśl do rozważenia.
Macie sytuację bardzo trudną, tym bardziej, że w domu jest dzieciątko.
Skoro sytuacja ciągle się powtarza, to może być kiedyś tak, że matka stanie przed wyborem: pilnowanie dziecka, czy pogoń za uciekinierką

trudne...
Gdyby jednak behawior nie dał rady (nie każdy daje radę z wilczakami), to może warto też rozważyć przygarnięcie drugiego, czterołapnego towarzysza - jakiegoś niewielkiego stróża i z nim zamykać suczkę - poczucie więzi z drugim psiakiem powinno załagodzić smutek spowodowany rozstawaniem.
Tylko, że tu znów dochodzi wychowywanie malucha....

U nas to rozwiązanie się sprawdziło. Czyli zostawanie z drugim psem. Jednak nigdy nie udało nam się zostawić psa zamkniętego w domu - zawsze przed domem, na lince. Teraz potrafi już zostawać sama, tzn. bez drugiego psa, ale nadal na zewnątrz, na lince. Wszelkie próby zamykania psa w domu, kończyły się groźnie, z wybijaniem szyb w oknach włącznie.

Psicholog · 31-08-2010, 11:18

Witam serdecznie. Jeżeli mogę kilka słów.
Opisana sytuacja wymaga pilnej pomocy fachowca. Nie eksperymentujcie z metodami w celu pozostawienia psa samego w domu. Każda następna sytuacja może skończyć się tragicznie. Stosowanie farmakoterapii bez treningu behawioralnego nie przynosi skutków.
Wymagana jest współpraca behawiorysty wraz lek.wet. W Waszym wypadku może okazać się że występuje klaustrofobia połączona z lękiem separacyjnym i klatka powoduje tylko nawarstwienie się problemów. Pilnie skontaktujcie się z fachowcem !

Furia · 31-08-2010, 11:40

Behawiorysta jak najbardziej tak, tylko czy zna ktoś może sprawdzoną, konkretną osobę? My w naszych poszukiwaniach spotkaliśmy się z weterynarzami, treserami, które albo nie wiedziały nic o rasie albo miały bardzo skrzywiony obraz i sama rozmowa wystarczyła, abyśmy zrezygnowali ze współpracy. W Internecie jest sporo ogłoszeń, jednak specjalnie pytamy na Wolfdogu, bo może jest ktoś sprawdzony...
Klatki bardzo byśmy nie chcieli...
Co do drugiego psa to zastanawiamy się nad tym. Jednak to poważna decyzja. Jeśli drugi pies to bardzo byśmy chcieli (może błędnie), aby był to wilczak...

Dużo podróżujemy. Dla nas ta decyzja wiąże się z zakupem większego auta i ogólnie z kosztami, których się ostatnio obawiamy... No i czy w ogóle takie rozwiązanie sprawdzi się w przypadku Furii? Fajnie wiedzieć jednak, że w innych domach się udało

z Peronówki · 02-09-2010, 09:33

Quote:

Originally Posted by aneta1

Wiem że nie jest to rozwiązanie ale może taka klatka wam pomoże i uchroni sunię przed zabiciem się .
http://www.omegaanimalsport.pl/aktua...oducent,1,1,11

Klatki fajne, ale sa robione z aluminium - jedna taka zalatwila nawet nasza Dora... Mala burza i starowinka wyrywala jeden szczebelek za drugim...

Quote:

Originally Posted by Furia

Ponieważ żyliśmy na wynajmowanym to zdecydowaliśmy się na kennel. Furia lubiła w nim spać i odpoczywać, ale nigdy nie chciała w nim zostać, gdy nas nie było w domu. Była ogromna rozpacz, kilka razy się z niego wydostała raniąc sobie pysk i łapy. Zaczeliśmy zabezpieczać klatkę specjalnymi ściągaczami + kłódki i karabińczyki, nagradzać po powrocie, nie witać się czule i jakoś to było.

Wybaczcie, ale bez klatki sie praktycznie nie da... Inaczej to na serio nie pojdzie - w kazdym razie u wilczakow sie nie dawalo... Pies musi nauczyc sie zostawac.

Nie kupujcie klatki - to co jest oferowane w roznych sklepach jest dobre dla szczeniakow i psow, ktore zostaja same, ale nie dla doroslego wilczaka, ktory POSTANOWI sie wydostac. Najlatwiej jest zamowic klatce spawana w profili metalowych. Najlepsze bylyby okragle. Klatke metalowa, nieskladana i ciezka. I prosta do bolu. Pies po prostu nie ma prawa sie z niej wydostac. No i taka klatka sie nie zrani. A wilczak, ktore wie, ze nie wyjdzie to wilczak...spokojny, bo "pogodzony" ze swoim losem.

Wtedy mozna zrobic nauke zostawania.... Z czasem (predzej czy pozniej) bedzie mozna z niej zrezygnowac. Chodzi o to, ze teraz Furia nauczyla sie, ze jak sie postara to sie wydostanie, wiec probuje i probuje... Potrzebuje wiec zamkniecia, ktore ta pewnosc u niej zachwieje/zlikwiduje...

Furia · 03-09-2010, 09:32

Quote:

Originally Posted by z Peronówki

Wybaczcie, ale bez klatki sie praktycznie nie da... Inaczej to na serio nie pojdzie - w kazdym razie u wilczakow sie nie dawalo... Pies musi nauczyc sie zostawac.

...

Wtedy mozna zrobic nauke zostawania.... Z czasem (predzej czy pozniej) bedzie mozna z niej zrezygnowac. Chodzi o to, ze teraz Furia nauczyla sie, ze jak sie postara to sie wydostanie, wiec probuje i probuje... Potrzebuje wiec zamkniecia, ktore ta pewnosc u niej zachwieje/zlikwiduje...

Czyli ten psi behawiorysta jest Twoim zdaniem pomysłem mającym średnie szanse powodzenia?

Furia wydostała się z klatki ostatnim razem w czerwcu ubiegłego roku...zostawała w niej do marca 2010r., i ciągle próbowała się wydostać często się przy tym raniąc!!!, a na dodatek wyła i wyła... słyszeliśmy ją 200m przed blokiem, mimo zamkniętych okien (to pewnie przez stare budownictwo

). Niestety sąsiedzi też ją słyszeli i mieliśmy mnóstwo skarg :/ Dlatego teraz chcieliśmy dać jej więcej swobody...

W nowym domu Furia póki co nie wyła tak namiętnie... ma dużo miejsca, więc zajmowała się niszczeniem oraz amatorsko spadachroniarstwem bez używania spadochronu, czyli skokiem przez słynny już balkon...

Ehhh...

Pozdrawiam

Gaga · 03-09-2010, 10:05

Nie sądzę, ja zrozumiałam, że klatka owszem, ale klatka PEWNA, z której pies nie ma szansy się wydostać. Behawiorysta (we współpracy z lekarzem) mogą próbować pomóc łącząc farmakologię ze zmianą warunków zachowań, i psich i Waszych.
To są diabelnie złożone sytuacje i osobiście wiem, jak ciężko w chwilach stresu znaleźć najlepsze wyjście, tym bardziej że każdy pies reaguje trochę inaczej, a nasze emocje szaleją

Ale wspominane przypadki (Cayo, wcześniej Imbusa, Cheya i innych) pokazują, że się udaje. Tylko to jest misja jak w filmach: wszystkie siły rzucone są na planowanie, konsekwencję i wytrwałość. Trzeba założyć, że taka akcja to praca na kilka miesięcy, nie poganiać czasu i zaufać fachowcom (jeśli zmuszeni jesteśmy korzystać z ich pomocy).
Może źle myślę, źle skoro teraz Furia jest po operacji, czyli ma zapewne ograniczone możliwości ruchu, to może właśnie teraz klatka (już taka porządna, docelowa) powinna się znaleźć w użyciu? Ale nie traktujcie tego jako rady-ufam, że z pomocą wskazanych specjalistów dacie radę.
Jak ona się w ogóle czuje?

30-08-2010, 22:36	#1
Furia Junior Member Join Date: Jan 2009 Location: Marki,Warszawa,Ustka, Kielce Posts: 47	Furia Braterstwo wilczaków szuka nowego domu Witam, Nie wiem od czego zacząć, więc może od początku... Od wczesnych dni Furia bardzo często miała w domu jakieś ludzkie towarzystwo. Kiedy zostawała sama w domu to dokonywała licznych aktów zniszczenia. Ponieważ żyliśmy na wynajmowanym to zdecydowaliśmy się na kennel. Furia lubiła w nim spać i odpoczywać, ale nigdy nie chciała w nim zostać, gdy nas nie było w domu. Była ogromna rozpacz, kilka razy się z niego wydostała raniąc sobie pysk i łapy. Zaczeliśmy zabezpieczać klatkę specjalnymi ściągaczami + kłódki i karabińczyki, nagradzać po powrocie, nie witać się czule i jakoś to było. Kilka miesięcy temu przeprowadziliśmy się do własnego mieszkania. Postanowiliśmy zrezygnować z klatki. Furia zaczęła zostawać po trochu sama w domu (nie codziennie, ponieważ urodziło nam się jakiś czas temu dzieciątko) i było całkiem dobrze. Jednak od ostatnich dwóch tygodni zaczęła nam ponownie demolować mieszkanie, a w minioną sobotę, kiedy została sama na 1,5h WYSKOCZYŁA PRZEZ BALKON - ponad 3 metry !!!! Brama wjazdowa nie była zamknięta, więc Furia bez uszkodzeń udała się "na dzielnicę". Biegała sobie i denerwowała inne psy pozostające za ogrodzeniami. Wybiegła na główną ulicę i została potrącona przez samochód. Kierowca uciekł, a zszokowana Furietta gdzieś pobiegła i została zaatakowana przez psa lub kilka psów... Dziś jest już po operacji i na szczęście jakoś się ma z tego wylizać... Bardzo prosimy o pomoc, bo już psychicznie jesteśmy wykończeni jej zachowaniem. Cała reszta bez zarzutu, ale lęk separacyjny jest dla nas nie do przeskoczenia... Stosowaliśmy już smaczki za zostawanie w domu - nic. Ulubione całe surowe wołowe kości, jak wychodzimy - nietknięte, leki uspokajające - pobudzały ją ( jutro mamy wypróbować nowe, ale leki to można stosować doraźnie, a my nie chcemy otumaniać psa!!!). Prosimy o rady, namiary, maile, cokolwiek. Z góry dziękujemy.

30-08-2010, 22:55	#2
Gaga VIP Member Join Date: Sep 2003 Location: Los Dientitos Posts: 6,856	Przy takiej eskalacji problemu to może jakiś sprawdzony, dobry behawiorysta? Skoro sami nie dajecie rady...zwłaszcza, ze weszla na leki, a te jednak muszą być brane pod fachową kontrolą. Na pewno, to bym wymontowała klamki z okien, ew. zamontowała takie na kluczyki i pilnowała aby przed Waszym wyjściem zawsze były zamknięte (lub wyjęte). To dla bezpieczeństwa, na lęk oczywiście nie pomoże Pewnie do jej lęku doszła zmiana mieszkania, a to potęguje takie zachowania (niedawno też to przechodziliśmy). Tymczasem życzę szybkiego i pełnego powrotu do zdrowia. __________________ Hodowca psów to nie funkcja, to nie zawód i nie nazwa hobby - to tytuł i godność. Trzeba na nią zasłużyć i dobrze piastować. チェイタン。

31-08-2010, 07:37	#3
aneta1 Member Join Date: Mar 2007 Location: Będzin Posts: 708	Wiem że nie jest to rozwiązanie ale może taka klatka wam pomoże i uchroni sunię przed zabiciem się . http://www.omegaanimalsport.pl/aktua...oducent,1,1,11 __________________

31-08-2010, 08:23	#4
GRABA Senior Member Join Date: Sep 2008 Location: Sosnowiec Posts: 1,687	Ja mam taką myśl, bardziej faktycznie myśl do rozważenia. Macie sytuację bardzo trudną, tym bardziej, że w domu jest dzieciątko. Skoro sytuacja ciągle się powtarza, to może być kiedyś tak, że matka stanie przed wyborem: pilnowanie dziecka, czy pogoń za uciekinierką trudne... Gdyby jednak behawior nie dał rady (nie każdy daje radę z wilczakami), to może warto też rozważyć przygarnięcie drugiego, czterołapnego towarzysza - jakiegoś niewielkiego stróża i z nim zamykać suczkę - poczucie więzi z drugim psiakiem powinno załagodzić smutek spowodowany rozstawaniem. Tylko, że tu znów dochodzi wychowywanie malucha.... __________________ http://darwilka.blogspot.com/

31-08-2010, 11:18	#6
Psicholog Junior Member Join Date: Jul 2010 Location: Jelenia Góra Posts: 68	Witam serdecznie. Jeżeli mogę kilka słów. Opisana sytuacja wymaga pilnej pomocy fachowca. Nie eksperymentujcie z metodami w celu pozostawienia psa samego w domu. Każda następna sytuacja może skończyć się tragicznie. Stosowanie farmakoterapii bez treningu behawioralnego nie przynosi skutków. Wymagana jest współpraca behawiorysty wraz lek.wet. W Waszym wypadku może okazać się że występuje klaustrofobia połączona z lękiem separacyjnym i klatka powoduje tylko nawarstwienie się problemów. Pilnie skontaktujcie się z fachowcem ! __________________ www.psicholog.eu

31-08-2010, 11:40	#7
Furia Junior Member Join Date: Jan 2009 Location: Marki,Warszawa,Ustka, Kielce Posts: 47	Behawiorysta jak najbardziej tak, tylko czy zna ktoś może sprawdzoną, konkretną osobę? My w naszych poszukiwaniach spotkaliśmy się z weterynarzami, treserami, które albo nie wiedziały nic o rasie albo miały bardzo skrzywiony obraz i sama rozmowa wystarczyła, abyśmy zrezygnowali ze współpracy. W Internecie jest sporo ogłoszeń, jednak specjalnie pytamy na Wolfdogu, bo może jest ktoś sprawdzony... Klatki bardzo byśmy nie chcieli... Co do drugiego psa to zastanawiamy się nad tym. Jednak to poważna decyzja. Jeśli drugi pies to bardzo byśmy chcieli (może błędnie), aby był to wilczak... Dużo podróżujemy. Dla nas ta decyzja wiąże się z zakupem większego auta i ogólnie z kosztami, których się ostatnio obawiamy... No i czy w ogóle takie rozwiązanie sprawdzi się w przypadku Furii? Fajnie wiedzieć jednak, że w innych domach się udało

03-09-2010, 10:05	#10
Gaga VIP Member Join Date: Sep 2003 Location: Los Dientitos Posts: 6,856	Nie sądzę, ja zrozumiałam, że klatka owszem, ale klatka PEWNA, z której pies nie ma szansy się wydostać. Behawiorysta (we współpracy z lekarzem) mogą próbować pomóc łącząc farmakologię ze zmianą warunków zachowań, i psich i Waszych. To są diabelnie złożone sytuacje i osobiście wiem, jak ciężko w chwilach stresu znaleźć najlepsze wyjście, tym bardziej że każdy pies reaguje trochę inaczej, a nasze emocje szaleją Ale wspominane przypadki (Cayo, wcześniej Imbusa, Cheya i innych) pokazują, że się udaje. Tylko to jest misja jak w filmach: wszystkie siły rzucone są na planowanie, konsekwencję i wytrwałość. Trzeba założyć, że taka akcja to praca na kilka miesięcy, nie poganiać czasu i zaufać fachowcom (jeśli zmuszeni jesteśmy korzystać z ich pomocy). Może źle myślę, źle skoro teraz Furia jest po operacji, czyli ma zapewne ograniczone możliwości ruchu, to może właśnie teraz klatka (już taka porządna, docelowa) powinna się znaleźć w użyciu? Ale nie traktujcie tego jako rady-ufam, że z pomocą wskazanych specjalistów dacie radę. Jak ona się w ogóle czuje? __________________ Hodowca psów to nie funkcja, to nie zawód i nie nazwa hobby - to tytuł i godność. Trzeba na nią zasłużyć i dobrze piastować. チェイタン。