Male wtracenie - mamy dwie bonitacje: czeska i slowacka... Czeska jest lepiej przygotowana, bo bardziej techniczna... Taki niemiecki ordnung i zawsze 2+2 musi sie rownac 4...
Dobra do oceny, ale malo elastyczna.
Do oceny psa wole slowacka, bo lepiej sie nadaja do opisu psa... Tam ocena psa odbywa sie przez cala bonitacja, takze podczas mierzenia i wszystko to, wszystkie obserwacje sedziego maja wplyw na ocene charakteru...
Choc jednoczesnie rzeczywiscie mozna przy jej wiecej zarzucac sedziemu...
Np. "stronniczosc" - bo ocena nie odbywa sie wedlug latwo weryfikowalnych tabelek...
Przyklad...
Mamy psa przygotowanego na bonitacje.... Pies charakter ma slaby, ale tak dlugi maglowano z nim strzaly i atak pozoranta, ze zachowuje sie tak jak powinien...
Na czeskiej bonitacji pies bedzie roznie sie zachowywal przy mierzeniu, bo tego zwykle sie nie uczy, widac np mniejsza pewnosc siebie, ew. "wyskoki". Na tescie charakteru pies robi ladny (wyuczony) atak na pozoranta. Dostanie Of za doskonaly charakter, nawet jesli przy mierzeniu mu kompletnie nie szlo i chodzil z ogonem na brzuchu...
Pies stabilny, ale nie szkolony bedzie zachowywal sie normalnie przy mierzeniu, ale na tescie charakteru moze byc kompletnie zaskoczony strzalem i atakiem... Dostanie przez to raczej slaba ocene...
Wiec slabszy, ale wyuczony pies moze dostac o wiele lepsza ocenie niz ten stabilny, ale nie cwiczony...
Slowacka bonitacja oceni "calosc" - czyli pierwszemu psu da minusa, za zle zachowanie (bojazliwe?) przy mierzeniu. Drugiemu da plusa za stabilny charakter.
Ostatecznie moga dostac nawet podobne oceny charakteru... A nawet drugi moze byc lepiej oceniony niz pierwszy...
Idealnych testow charakteru nie ma, ale gdyby polaczyc czeska precyzje z slowacka elastycznoscia to daloby mozliwosc calkiem dokladnej oceny psa... (zakladajac, ze sedzia jest "psiarzem" i ma oko do psow i ich zachowan)