[Jolanda]

Hallo allemaal,

Ik wil jullie een idee geven hoe het de afgelopen tijd ons vergaan is.
Je hoort niet veel verhalen over deze combi en een ieder die er last van heeft is blij als de loopsheid weer achter de rug is.
Toch wil ik jullie niet onthouden hoe ik deze tijd ervaren heb en nog steeds doe.

In de weken van 17 t/m 27 juni merkte ik dat Igor af en toe en daarna ietsjes vaker even aan het kruis van Doeska snuffelde.
Ook Kenar (een gec. teef) rook één keer ongeneerd overduidelijk aan het kruis van Doeska.
Als Kenar dat doet dan weet ik zeker dat er wat gaat komen.
Ik Doeska elke keer weer controleren, maar er was nog niets te zien. En Igor toonde niet meer interesse dan alleen maar kruis ruiken.
Ik duimen dat we de vakantie door kwamen zonder een loopse hond!
Tijdens een wandeling op vrijdag 27 juni heb ik Doeska nog gecontroleerd, want vandaag was er toch wel erg veel interesse van Kenar en Igor. Nog steeds niets te zien. Totdat we bij de auto stonden en een boterham nuttigden en Doeska rustig op de grond lag, zag ik bloed op de binnenkant van haar achterpoot. Het zal toch niet....! Maar ja hoor: Doeska was loops geworden.

In de auto zitten de honden gescheiden (Doeska op de achterbank en de andere twee in de achterbak) dus daar was geen probleem. Bij de tent zitten ze ook alledrie aan een eigen grondpen, dus daar was ook geen probleem. En 's nachts in de tent sliep Doeska als enige in een bench, dus daar ook geen probleem. Er was eigenlijk nergens een probleem, want Igor was niet heel erg in Doeska geïnteresseerd dan alleen maar af en toe aan het kruis snuffelen. Dus we konden in alle rust onze vakantie nog afmaken t/m zondag 29 juni.
Op maandag de 30e waren we nog vrij. Heb erover gedacht hoe we het de aankomende dagen zouden gaan oplossen. Ik dacht dat wanneer ik Kenar bij Doeska thuis laat, dat het alleen thuis zijn wel zou gaan als ik mijn uitlaatronde deed.
Nou dat kon ik dus wel vergeten om dat op woensdag weer op die manier te doen, want Doeska had wel degelijk de boel bij elkaar gejankt, de handdoek finaal aan stukken gescheurd en ze sliep als een roos, toen ik weer thuis was. Dus die had zich tijdens mijn afwezigheid volledig druk zitten maken. Zelfs 'De Kong' (Een plastic speeltje die je kan vullen met voer) had niet geholpen.
Wat nu? Ik moest maar een oppas gaan regelen voor Doeska.
Gelukkig kwam ik een oud stagiaire Anja tegen, die bij mij in de buurt woont en gelukkig heeft die vakantie! En ja, zij wilde wel oppassen. Voor de donderdag en vrijdag heb ik mijn ouders ingeschakeld, want Anja kon die dagen niet.

Wanneer ik dan thuis was ging Igor in de bench en Doeska mocht rondlopen. Igor heeft een giga bench en is eigenlijk een puppykennel met een eigen gemaakt dak erop. Dus een beetje ruimte heeft hij wel.
En daar ik op di, do en nu ook even de vr. oppas honden heb, die eerst met mij meegaan op de uitlaatronde en 's middags weer opgehaald worden, kan Doeska met die honden spelen. Let wel vnl. met één. Dit zijn gec. reuen en van ras een Welsh Corgi Cardigan (de ander is een Vasgötepets), dus ook niet erg groot om gelijk op Doeska te zitten, die dat ook niet toeliet, maar ik hield ze wel in de gaten. Als ze elkaar dan zien, dan spelen ze even een half uurtje ong. en dan gaat het hele spul te rusten. En 's avonds dan Doeska in de bench en Igor los. In het weekend ben ik op zaterdag de gehele dag op de hondenschool en heb ik Igor bij mij gehad en Kenar en Doeska zijn met Arjen op pad gegaan. Ook het wandelen op zondag konden we nog met ons allen, Igor bleef nog niet aan Doeska plakken.
Op ma. en di. paste Anja weer op, op wo. mijn schoonmoeder en op do. en vr. mijn moeder.

Maar op do. 10 juli en vr. 11 juli werd het even wat anders. Doeska was nu 13 en 14 dagen loops. Ze druppelde geen bloed meer. En er kwam verandering in gedrag van Igor en Doeska. Ofwel ze gingen naar elkaar zitten piepen! Als Igor los liep wilde hij zich wel in de bench van Doeska wringen door de spijlen! Dus Igor kon niet meer los in de Kamer! We moesten de honden nu ook echt apart uit gaan laten en zodra de één uit huis ging, ging de ander te keer als een sirene! Op donderdagnacht ging Doeska tekeer! En op vrijdagochtend begonnen ze gezamenlijk te huilen en vrijdagnacht begon Igor te piepen. Dus dat was even beneden slapen op een luchtbedje en gelukkig hielp dat! Ze werden daar stil van. Igor was nu een hond geworden met maar één doel: ik wil naar Doeska!!

Het gedrag wat Igor vertoonde kende ik totaal niet van hem, hij was één grote woeste beer. Trok uit alle macht aan zijn riem, deed zenuwachtig in zijn hok, kon bijna niet meer rustig ademhalen, at niet meer, dronk niet meer en piepte meer dan dat het mij lief was. Eigenlijk kon Doeska ook niet los in de kamer, daar ze zich langs het hok van Igor vlijde en expres met haar kont naar hem toe ging zitten. Dus Doeska was of in de tuin of in haar bench als Igor in huis was. Op zondag konden we niet gezamenlijk lopen, dus is Arjen maar met Igor op stap gegaan. Ik ben in het dorp wezen lopen en daarna het huis grondig gestofzuigd en alle kleden waar Doeska op gelegen had gewassen. Gelukkig vloeide ze die zondag weer een beetje. Ik heb Doeska ook flink geborsteld, want ze was/is aardig in de rui en ik vond haar erg muskusachtig ruiken. Ik had echt het idee dat die geur uit haar staart kwam en op de plek waar vaak zwart haar zit (ong. boven het midden van de staart) vond ik het haar ook vettig. Ook daar kwam aardig wat haar vanaf en toen ik daaraan rook, rook ik daar toch sterk die muskusachtige geur aan. Daarna heb ik haar met grooming wipes van het merk earthbath (speciaal voor de hond geparfumeerde doekjes om je hond mee schoon te maken) flink afgewreven en ingewreven, zodat die vettig muskusachtige geur een beetje verdween.
Of dat nou echt geholpen heeft, weet ik niet, in ieder geval zijn de honden ’s nachts stil gebleven en konden we weer gewoon in ons eigen bed slapen.

Deze week is Doeska niet meer super in Igor geïnteresseerd, tenminste ze slaapt rustig in haar bench en piept niet meer naar Igor. Als ze los loopt echter wil ze zich nog wel eens bij Igor neer vlijen (die in zijn hok zit), maar ik denk dat het meer uit kameraadschap is en wil spelen dan voor een liefdesduetje.
Sinds di. Vloeit Doeska helemaal niet meer. Vr. 18 juli is Doeska 21 dagen loops. Tot dan, of mischien wel tot wo. 23 juli denk ik dat ik Doeska en Igor gescheiden houd. Het zal de komende dagen aankijken zijn.
Igor wordt ook weer rustiger en eet en drinkt nu ook weer. Maar op zijn tijd piept hij nog wel en wil als hij in de buurt van Doeska komt, ik laat hem aangelijnd aan Doeska ruiken als zij in de bench zit, wordt hij toch nog wel wat wild. Dus die begroetingen houd ik kort en dan gaat Igor zijn hok maar weer in. Ja, de laatste tijd heeft hij niet veel beweging, maar door zijn geestelijke inspanningen heeft hij zichzelf wel bezig gehouden. Verder ben ik afgelopen do. En vr. maar met hem gaan fietsen. Om hem even op een andere manier bezig te houden. Afgelopen di. en wo. weer. Het zijn maar korte tochtjes, door een stuk rustige wijk. Hopelijk hebben we het ergste nu dus gehad en kunnen we Igor en Doeska binnenkort weer samen laten rennen en spelen.