Hier zal ik dan ook maar even reageren, omdat wij onze reu Tuff die iedereen ongetwijfeld nog wel kent hebben laten inslapen toen hij goed 5 jaar oud was. Tuff was dus duidelijk een dominate reu, maar kon desondanks goed met andere honden overweg zolang ze geen grote bek naar hem hadden, of zich overgaven als het op een gevecht aan kwam (of niet Shadow
). Helaas heeft hij als jonge hond, achteraf gezien verkeerde dingen mee gemaakt, nl mijn ex die bleek niet met hem overweg te kunnen. Hierdoor en door zijn toch al dominante gedrag, begon hij afwijkend gedrag te vertonen. Als wij de paarden deden die hij kon zien vanuit zijn kennel, ging hij dusdanig door het lint, dat hij staalkabels door vrat, metalen voerbakken perforeerde, zinken emmers vernielde etc. Als je dan later weer bij hem kwam was ie helemaal lijp met zijn tong op de grond. Maar naar ons geen enkel probleem. Wel begon hij steeds feller te reageren op vreemde/ andere mensen, maar ik kon hem ten alle tijden terug roepen en tot orde roepen. Dit was niet het geval als we met de paarden bezig waren, dan had hij een waas voor zijn kop en niet meer toerekenningsvatbaar. Ook zijn zus Tuscani zocht dan een plekje ver bij hem vandaan om hem vooral niet tegen te hoeven komen.
Voor ons de druppel om te besluiten om hem in te laten slapen was toen hij bedacht dat hij mij wel even kon vertellen als hij ergens geen zin in had, bijvoorbeeld kammen. Zijn lip optilde, gromde en niet direct reageerde op een correctie. Dit was het moment dat wij er achter kwamen dat hij nu niet meer accepteerde dat hij onder ons stond, hij had besloten dat hij de baas was ipv wij. Bij de DA liep hij vrolijk naar binnen, de DA vroeg zich af of het echt nodig was, op ons advies direct muilkorf om en bij de injectie van de narcose kwam de DA er achter dat het echt nodig was. Ze had een hond nog nooit zo door het lint zien gaan als dat Tuff op dat moment deed. Ze was ook dolgelukkig dat wij erop hadden aan gedrongen dat hij een muilkorf om moest, zij vond het niet nodig!
Dit was geen aangeboren probleem, de dominatie was er altijd, maar helaas was hij het resultaat van mijn ex zijn gedrag. Ik denk dat als ik hem niet met mijn ex had gehad Tuff niet zo was geeindigd. Maar herplaatsen was geen optie, want Tuff zijn hele leven had hij maar naar eentje geluisterd en dat was ik, een vreemde had hij nooit geaccepteerd en onmiddelijk gegrepen. Dat was iets wat wij niet op ons geweten wilde hebben, want stel dat dat een kind was geweest?! Want kinderen accepteerde hij ook niet.
Er zijn hier ongetwijfeld veel mensen die het niets eens zijn met onze beslissing en die 100 goede adviezen hebben/ zouden hebben gehad. Wat een ander er van denkt interesseerd me ook niet, het was onze hond, onze situatie en onze beslissing. Zou ik in dezelfde situatie terecht komen, zou ik weer hetzelfde doen, zo'n hond herplaatsen is in mijn ogen geen optie, levens gevaarlijk!
Zijn zus Tuscani is trouwens nog steeds een schat van een hond die nooit agressief gedrag zal vertonen.
toevoeging: Wij zijn zeker van mening dat de Tsjech niet voor iedereen geschikt is en als je kijkt hoeveel er momenteel gefokt wordt, verwachten wij straks ook meer problemen bij de Tsjech omdat ze toch bij de verkeerde mensen terecht zijn gekomen (Zoals bijvb. mijn ex). Ook zullen er ongetwijfeld steeds meer herplaatsers komen, wat voor een ras als de Tsjech zeker niet goed is.