Ook ik kan alleen maar bovenstaande bevestigen!
Onze Jourdy is nu 6 maanden oud en ben net terug van een lange wandeling waarin meneertje me weer eens flink getest heeft. Hij besloot weer eens flink tegen me op te springen en aan alle kanten in me te bijten en aan mn jas te trekken. Na een aantal keer ferm nee en flink aan de riem trekken, maakte hij zelf een flikflak en daar schrok ie zo van dat hij de rest van de wandeling voorbeeldig mee liep. En ik kan je wel vertellen, na de zoveelste keer in de 4 maanden dat Jourdy bij ons is, staan de tranen van frustratie echt wel in je ogen.
En als je dan denkt..zo die weet z'n plaats weer; vergeet het maar! Bij thuiskomst vond ie het nodig nog eens als een dolle door tuin en huis te rennen. Nu ligt ie aan de riem te slapen...pffffffffff.
Jourdy was zelfs de 1e vier maanden geen schatje hoor. Ja hij zag en ziet er lief en prachtig uit, maar na een week bij ons thuis (met 9 weken oud!) was Jourdy al tegen mij aan het 'rijden' en ik heb dus van het begin af aan flinke machtstrijdjes met hem moeten voeren.
Hoewel ik het afschuwelijk vind, hebben we nu toch een buitenkennel besteld, omdat Jourdy zelfs aan de motorkap en autospiegels begon te knagen en we menig voorwerp uit de tuin hebben moeten halen. Hij kan zonder toezicht absoluut niet ergens alleen verblijven...
En dit is dan een klein tipje van de berg wat Jourdy allemaal uitspookt. En onze fokker heeft ons terdege gewaarschuwd hoor!
Maar je kan je echt niet voorstellen hoe anders een TW is t.o.v. andere rassen (mijn man en ik zijn met verschillende soorte grote rassen opgegroeid). Het is echt veeeeeeeeeel meer werk en energie erin steken.
Uiteraard zouden we Jourdy voor niks ter wereld meer kwijt willen en geloof het of niet, we willen in de toekomst misschien een tweede TW erbij
Want als Jourdy heerlijk ligt te slapen op z'n rug met zn voeten in de lucht, of je spontaan een kus komt geven of je vol genot aan kijkt als ie z'n maaltijd krijgt of een knaagje, etc. etc. : dan is hij toch weer de allerliefste TW op de wereld!
Echter onderschat een TW (en als ik de verhalen hier op het forum lees geld dit ook voor een SW) absoluut niet!
Wij noemen Jourdy regelmatig liefkozend, maar niet voor niets ons monstertje....
Tip: lees eens wat oudere verhalen hier op het forum...ik lach me nu dood ermee, omdat het zo herkenbaar is, of omdat ik een 'ruggesteuntje' nodig heb, als ik weer eens frustie ben en even wil weten dat ik niet de enige ben
Succes en groetjes,
Patty