Kom net pas uit mn werk, maar wil toch nog even reageren op dit topic
Laat ik voorop stellen dat ik ook geen voorstander ben voor het bieden van een afzet gebied voor dwergjes van fokkers die niet testen.
Maar er zitten een aantal kanten aan het hele verhaal.
Het testen:
In het buitenland (en met name in de voormalige oostblok landen) was en is de hoge kostprijs voor de dwerggroei test een probleem voor veel fokkers.
Natuurlijk heb ik meerdere malen aangegeven dat als zij 1 of 2 dwergjes in een nest hebben zij vele malen duurder uit zijn.
(onverkoopbare pups, bij drager x drager kleinere nesten etc.)
Dwergen in andere landen:
Daarnaast geven veel fokkers en RV's in die landen aan geen nesten met dwergen in hun land te kennen
En dat is ook heel plausibel als je weet onder welke condities veel nesten in die landen geboren worden/werden en opgroeien.
(buiten in kennels met nachthok, geen verwarming, geen bijvoeding eerste weken etc.)
In zulke omstandigheden zullen veel dwergen de eerste weken ook niet overleven. En aangezien zij juist in de eerste weken voor leken niet als dwerg herkenbaar zijn, zal niemand zich realiseren dat "die ene pup die toevallig dood ging" een dweg was.
Maar ook in die landen vinden veranderingen plaats t.a.v. het houden van honden en fokken.
Ik vind het dan ook niet verwonderlijk dat juist nu de fokkers die op een andere wijze met hun hond omgaan
(in huis, nest in de kamer, uitermate zorg voor de pups, bijvoeding van pups die wat achterblijven of slecht drinken etc. ) getroffen worden met een dwergje in hun nest!
Het zijn merendeels jonge mensen die stapelgek zijn op hun honden en er ongelooflijk veel voor over hebben en kosten nog moeite sparen om een nest groot te brengen
Ik heb er dan ook wel wat moeite mee dat zulke fokkers nu zo "zwart" en als onverantwoordelijk afgeschilderd worden.
Want iedereen moet zich wel realiseren dat de Nederlandse cultuur en normen niet maatgevend zijn voor de rest van de wereld!
En daarnaast is het ook handig als je je realiseert dat niet iedereen ook Engels kan lezen en begrijpen!
(de taal waar in de meeste info over ontwikkelingen rond genetica en testen te vinden zijn)
Veranderingen gaan ook niet van vandaag op morgen
En het feit dat nu ook fokkers in oost Europa een dwergje in hun nest hebben, kan weer meewerken aan de bewustwording dat dwerggoei in diverse landen en in veel verschillende lijnen voorkomt. En wellicht gaan dan ook daar steeds meer fokkers testen!
Het aantal TsW dwergen dat binnenkort naar Nederland komt:- Dit weekend komt er een TsW reutje uit Polen (waar inmiddels een gastgezin voor gevonden is)
- Een teefje dat inmiddels overleden is komt ook dit weekend hierheen en gaat maandag voor sectie en research naar Utrecht.
- Binnenkort wordt nog bloed van 2 mogelijke TsW dwergen uit Slowakije getest.
- Als deze twee (teefjes) ook dwerg blijken te zijn, komen zij ook naar Nederland
- Voor deze twee wordt nog een gast gezin gezocht.
- Het concrete aantal dwergen van andere rassen dat nog komt weet ik niet.
Het research van Utrecht- De universiteit van Utrecht heeft research gedaan op dwerggroei waardoor de test ontwikkeld kan worden.
- Op de reeds in Nederland aanwezige dwergen (+ de bovengenoemde die naar Nederland komen) wordt research omtrent hun ontwikkeling en de invloed van behandeling met P GH gedaan.
- Daarnaast hebben zij voor hun onderzoek geen nieuwe dwergen meer nodig.
- Wel hebben zij in het kader van research (ook mbt humane geneeskunde) dringend de hypofyse van dwergen nodig!
Zelf zal ik mij dan ook niet langer meer richten op het naar Nederland halen van dwergen.
Ik zal fokkers van evt. nieuwe dwergen in de toekomst aangeven dat Utrecht voor het research alleen wat heeft aan de hypofyse van een pup. (die daartoe gratis geeuthaniseerd wordt in Utrecht.)
Fokkers die hun pup willen laten behandelen zal ik wijzen op de evt. mogelijkheden in hun eigen land.
Stichting Saartje:- Vangt dwergjes op voor behandeling en research.
- Met hen werk ik nauw samen voor de in Nederland aanwezige TsW dwergen.
- De stichting zoekt o.a. nog adoptie/opvang gezinnen voor de 2 Slowaakse TsW dwergen die mogelijk nog naar Nederland komen.
Ook deze stichting heeft natuurlijk geen eindeloze opvang- en financiele mogelijkheden voor de behandeling van dwergen.
Maar vanzelfsprekend zal zij daar ook in de toekomst haar eigen beleid in voeren.
Het leven van een dwerg
Het leven van een dwergje dat behandeling krijgt is vergeleken met andere honden niet altijd "een feestje"....
3 x per week krijgen ze onverwacht van de eigenaar die ze vetrouwen een (soms pijnlijke) injectie
(je kan het ze niet uitleggen, dus het is voor hen net alsof je zonder enige aanleiding ze 3 x per week ineens een dreun verkoopt)
(De "pilletjes" krijgen ze door hun eten/lekkers en merken ze vaak niet eens
)
Het eenmaal per maand "bloed afnemen" in Utrecht is ook ietwat traumatisch.
Het is nl lastig om bij de meeste dwergen bloed af te nemen door "rollende" bloedvaten. Dus het duurt vaak even, er zijn soms meerdere pogingen noodzakelijk en de hond weet bij binnenkomst welk "drama"ze weer staat te verwachten. Daardoor raken de meesten al bij voorbaat in de stress
En dit is natuurlijk ook niet te vergelijken met een situatie van een gezonde hond die slechts een jaarlijkse vaccinatie krijgt en waarbij incidenteel wel eens bloed wordt afgenomen!
Darnaast krijgen de meeste dwergen vacht/huid problemen. Soms uit zich dit alleen in kaalheid, maar soms ook in huid ontstekingen waarvoor weer behandeling nodig is.
Mijn persoonlijke ervaring is, dat een TsW dwerg een vrolijke, energieke en super levenslusrtige hond is die voor de rest van het leven geniet!
Maar juist deze discrepantie tussen het enerzijds in gedrag "gewoon een tsjech zijn" en anderzijds "een gehandicapte hond" zijn, maakt het soms zo moeilijk.
Yazhi geniet er bv net als andere TsW's van om te rausen door de modder en doet onderweg dan ook vrolijk en enthousiast met de anderen mee
Maar zodra zij niet meer actief bezig is en weer in de auto zit, begint zij te rillen om zich warm te houden...
Want: zij heeft niet een dikke ondervacht, zij is momenteel op haar buik helemaal kaal en zij heeft dus gewoon een zeiknat vel vol met modder!
En daarnaast heeft zij iedere wandeling ook weer de nodige schrammen van takjes opgelopen.
En zo kan ik nog wel meer dingen opnoemen waar je als eigenaar van een TsW dwerg mee te maken krijgt!
En ondanks dat je regelmatig aan mensen vertelt over de handicap van je hond, blijven de meest mensen smelten voor het uiterlijk en vrolijke gedrag van je "mini wolf/vosje" .....
Tja er is nog een hoop werk aan de winkel totdat er geen dwergen meer geboren worden!
Maar gelukkig laten de meeste TsW (en SWH) fokkers in Nederland inmiddels op dwerggroei testen
In tegenstelling tot bv DH wereld waarin nauwelijks tot niet getest wordt.