Zorka jest ok, charakter ma dobry, odważna i szybko się uczy - jak to wilczak. Spuszczona w lesie nie ucieka, gdy pogoni za zwierzyną daje się odwołać. Jedynie rozpuszczona trochę i z tego powodu czasem nie słucha. Próby kradzieży jedzenia kończą się jej niepowodzeniem, ale jeszcze jej się zdarza knuć. Strasznie podoba jej się jazda autobusem, co pierwszym razem mnie zaskoczyło. W aucie, wymęczona spacerem i/lub szkoleniem nawet się nie ślini. Myślę, że to dobry znak. Faktem pozostanie, iż mamy inne auto niż Paweł, ale może wszystko co ma cztery koła zacznie jej się dobrze kojarzyć.
Zdjęć oczywiście nie będzie, bo aparat nie żyje.
