[Rona]

Originally Posted by Agnieszka

Patrzę - po przeciwnej stronie rzeki (dokładnie tam, gdzie byłam przed chwilą) stoi dumny Varg, uśmiecha się do mnie... W poszukiwaniu pańci przepłynął rzekę wpław I później już wszystko dobrze się skończyło, bo ja zaczęłam biec ku mostkowi, pies też, i spotkaliśmy się mniej więcej w połowie

Serduszko dzielne, kochane, ten Twój Varg.... To się nazywa miłość! Historia jak z romantycznego filmu, zwłaszcza to spotkanie na końcu Dobrze przynajmniej, że rzeka nie była wezbrana i dobrze się skończyło....
Tina, jak zobaczyła kiedyś pana na górnej krawedzi kamieniołomu, to potrafiła pędem wbiegać po prawie pionowo usypanym rumowisku, raniąc łapy na ostrych skałach.... osuwała się, kamienie latały w powietrzu a ona jak ten czołg - byle bliżej pana....