[Liesbeth]

Ik heb ook graag een gezonde hond die kan werken zonder last te hebben van pijn of manken. Een hond die altijd en overal mee kan, zonder gevaar voor overbelasting van zijn heupen. Een hond die je kan laten spelen met andere honden, zonder steeds 'Ai!' te denken als hij eens een bruuske beweging maakt. Maar HD C1 is nog een gezonde heup! Het verschil tussen een A en een C1 ligt in de 'flexibiliteit' van de heup. Dit is ook heel sterk afhankelijk van ras tot ras. De Tsjechoslowaakse wolfhond heeft over het algemeen eerder lakse heupgewrichten, wat betekent dat er wat meer 'speling' op zit (deze informatie heb ik verkregen van een lid van de keurcommissie van de HD foto's in België.) Toen ik Jennah ging laten röntgen, zei de dierenarts die dat deed (kende hem niet) "goede heupen en goede foto's" toen hij de foto's voor het licht had hangen. Ik blij. Tot hij zei dat ze een B of een C1 zou krijgen. Hij zei tenslotte 'goede heupen'. Hij legde mij uit dat een C1 niet slecht is en dat Jennah nooit last zou krijgen van haar heupen. C1 betekent enkel dat de heupen meer beweeglijk zijn in de kom. Dit kan trouwens worden 'verbetert' door de hond te trainen, zodat hij meer spieren krijgt rond de heupen, die maken dat het geheel minder flexibel wordt (door de spiermassa die alles 'samenhoud'). Ik was heel erg teleurgesteld, want mijn ideaal was ook om enkel te fokken met HDA honden. Ik ging mij dus verder verdiepen in de materie, om te zien hoe het nu juist zat met die heupen... Daarnaast volg ik ook nog les (opleiding van 2 jaar tot gecertificeerd 'hondenfokker', hoewel ik die term verafschuw!). Pas nog kregen we 2 volle lessen (=8u) over HD en erfelijkheid. Conclusie van die les: HD is overroepen en fokkers worden verplicht zich hierop dood te staren, doordat steeds meer 'particulieren' iets hebben opgevangen over het feit dat HDA goed is en al de rest slecht. Dit maakt dat er voornamelijk gefokt word op de heupen (liefst beiden HDA of de mensen durven geen pup meer kopen), waardoor alle andere (belangrijkere) dingen op de 2de, 3de, 4de plaats komen. Doodzonde volgens onze lesgever, want als de mensen hun wat meer zouden verdiepen in heel de HD-problematiek, zouden ze merken dat dit gemiddeld slecht voor 30% erfelijk bepaald is! En bij rassen die een laag tot gemiddeld BMI hebben (zoals o.a. de Tsjech) waarschijnlijk nog minder. Een feit dat dit bevestigd: onder de labradors is het probleem van HD al veel langer bekend en zij waren een van de eersten die begonnen met het strikt controleren hierop. In Engeland worden van alle dekreuen scores berekend in hoeverre ze HD doorgeven (op basis van AL hun nakomelingen). Weet ook dat labradorreuen gemiddeld 5 of 6 keer in hun leven vader worden, van gemiddeld 7 pups. Sommige reuen dekten meer dan 200 keer... Dus die gegevens gaan over grote getallen, zoals het moet om een valide resultaat te bekomen. Bleek dat HD heel wispelturig blijkt te zijn en dat er verscheidene reuen met HDC1 allemaal pups met HDA gaven en omgekeerd. Bij de Labradors zijn ze al jaren bezig met: enkel HDA x HDC of B enz.... om te kwaliteit van de heupen te verbeteren. Het resultaat is een 'lichte' verbetering van de populatie wat betreft heupen. Wetende dat er daarvoor ook HD D x HD D kon enz.... is zo'n resultaat niet echt wat het moet zijn.

Waarmee ik maar wil zeggen: zolang iedereen zich houdt aan de regels (HDC enkel combineren met HDA, enz...) zitten we 'safe'. Maar daar wil ik nog aan toevoegen voor de fokkers: wees kritisch. Een reu met HDA, geröntgend in Duitsland, kan hier een HDC1 hebben. ZO IS DE REALITEIT NU EENMAAL! Wat je kan doen is zijn foto's vragen en zelf bekijken of hier door een dierenarts (of als je iemand kent van de heupcommissie, nog beter!) laten scoren. Punt 2: Kijk ook naar de ouders van de reu (en liefst naar de hele lijn waar hij uit komt): hoe zit het daar met de heupen? Is de reu als enige van het nest HDA en heeft al de rest HDC2 of erger? Zitten er honden met HDD-E enz. in de lijn? Hoever terug? Kan dit nog invloed hebben? Heeft de reu reeds nakomelingen en zijn deze al geröntgent?
Punt 3: Wees eerlijk met jezelf. Als je teef HDC1 heeft gekregen, maar uit een lijn komt die heel erg gevoelig is voor HD, zorg dan zeker voor een sterke lijn langs de kant van de reu. En kies niet 'gewoon' voor een HDA (want dan ben ik 'in orde' volgens de regels en kan niemand mij scheef bekijken).
Met andere woorden; neem als fokker je verantwoordelijkheid op.
Daar hoort ook bij: de puppykopers wijzen op de fragiliteit van de heupen gedurende het eerste levensjaar!! Wat ik soms allemaal zie op bvb. de hondenschool... Mensen die op de achterhand van de pup zitten duwen om hem te laten zitten enz... Dat doet er echt geen goed aan! Soms hoor je het zelfs kraken!

Even voor de duidelijkheid: Ik ben niet contra een goed HD-beleid! Integendeel! Maar baseer het op feiten en niet op mooie ideaalbeelden van 'laten we enkel HDA gebruiken en onze puppykopers een contractje maken dat de pup gegarandeerd HD vrij is'.

Goed topic!

Groetjes,

Liesbeth