[Xhrista]

Helaas kreeg ik vanochtend het telefoontje dat Solo er niet meer is.

Ruim 2 weken geleden tijdens sterilisatie werd ontdekt dat haar bloed niet goed was.Ze maakte veel te weinig aan.Een vrij zeldzaam beeld gaf het.Het enige wat eraan te doen was,is proberen het weer op poten te krijgen via Prednoral kuur.Maar het was niet meer omkeerbaar en haar lichaam wilde niet meer.Ze was nog een schaduw van de vrolijke pittige dame die ze altijd was.
Het is onbegrijpelijk,een half jaar na het probleemloos werpen van prachtige pups.Ze was de maanden daarna zo vrolijk en speels.

Ze zal altijd in mijn gedachten blijven.Hoe ze daar als enige pup lag naast haar moeder,die haar in 1e instantie te wild behandelde,waardoor ze 1 flapoortje had.De 1e dagen dat ik elke 2 uur m'n bed uitging om haar bij Xan aan te leggen.
Met 13 weken had ze kinkhoest en op een avond dachten we al dat we haar kwijt waren,omdat ze erin bleef.Gelukkig ging ze weer ademhalen.

De leuke tijd van trainen met haar en het vervolg daarop voor mij om les te gaan geven op de KC.Dat heb ik aan haar te danken.

Toen na het overlijden van André de verhuizing naar Bertus en Coby.Heerlijk vond ze dat,als een schaduw achter Bertus aanlopen,tot aan de ladder op ,omdat baasje daar boven aan dak bezig was.

Ze heeft daar 3 prachtige nestjes geworpen en groot gebracht,probleemloos en zonder stress.

Ze gaf niet snel op,maar dit kon ze niet redden.

Solo speel maar weer met Xandra en Stenka en alle andere vriendjes die je voor zijn gegaan.

Je zal nooit vergeten worden.