Hihi, gaan wandelen in het midden van de storm, samen met Jennah natuurlijk. Gewacht tot de storm heel hevig werd, goed ingepakt en dan naar buiten! Heerlijk! Jennah kon haar geluk niet op! Ze ging altijd met haar kop naar de wind staan en dan deed ze haar mond open. Zo bleef ze dan een hele tijd staan. We werden wel bijna de beek ingeblazen, maar de sfeer zat er goed in! Soms deed ik of ik 'in nood' was en dan wist Jennah echt niet meer wat te doen! Haar oogjes waren goud waard... Ze wou zo graag begrijpen wat er aan de hand was en mij helpen... Het klinkt altijd zo stom als je zoiets wil uitleggen, maar geloof mij... ik heb vandaag in Jennah's ogen gezien hoe slim een wolfhond is en hoe hij op zijn baas is gesteld. Alleen vind ik niet de juiste woorden om dit uit te leggen aan iemand die dat nog niet gezien heeft. Het was in elk geval geweldig!
Yuccah vind dit gure weer maar niks! Telkens ze 'in positie' staat om een plasje te doen, word ze weggeblazen! En dan kijkt ze heel verontwaardigd om zich heen, alsof ze de schuldige zoekt die haar altijd van haar plekje blaast! Uiteindelijk geeft ze het plassen dan maar op en probeert ze de wind uit te dagen voor een spelletje... Grappig, zo'n pup! Je kan er uren naar zitten kijken!
Groetjes,
liesbeth
|