Hoi Sonja,
Ja, het jagen is zo'n zelfbelonend gedrag dat dát moeilijk af te leren is. Maar wat ik zo uit je verhaal opmaak, is dat je het redelijk onder controle hebt.
Jammer dat die ruiter niet heeft geholpen d.m.v. stil te gaan staan of te gaan stappen. Of blaft en springt Kenji tegen paarden op? Of was het allemaal te ver van jou vandaan, zodat de ruiter niet eens wist van wie die hond was? Een beetje hulp van de ruiters zou leuk zijn!
Ik heb zelf ook een Turkse mix, die als ze een dolle sprint-bui heeft, honden aanvliegt/aanblaft. Ze is dan niet meer onder controle te krijgen. Ik laat haar dan ook alleen nog maar los als ik weet dat er geen andere hond in de buurt is en soms is dat een beetje gokken, doordat ik niet dóór de bomen kan kijken! Maar verder loopt ze erg veel aangelijnd!
Nog even over de teletact: het is geen leuk gezicht als je hond zo'n stroomstoot krijgt. Hij springt een beetje op, kijkt in paniek om zich heen en geeft een jammerkreet!
Als je het toch wil doen, troost Kenji dan wel gelijk! Dit betekend dat je hem moet belonen voor zijn schrikreactie, zodat Kenji voortaan vlak bij je loopt!
Maar nogmaals: doe dit NIET alleen, maar haal er een DESKUNDIG iemand bij! Bel eens met een aantal gedragstherapeuten en vraag ze wat zij tegen najagen doen! Vertel ze wat je allemaal al hebt gedaan en hoe je je erbij voelt, dat Kenji zo aan het jagen is! Ga eerst even op verkenning uit hoe zo'n teletact werkt. Mischien is er nog een andere oplossing, wie weet?
Groetjes, en sterkte met je keuze!
Jolanda