Ik wilde niet de aandacht weghalen van Lazlo. Maar het was toevallig net nadat hij gestorven was dat ik dat bericht las. Ik wist al enkele weken dat het waarschijnlijk niet te vermijden was. Hij leefde ook niet in huis in ons gezin maar was sinds een half jaar hier na een hopeloze tijd in het asiel. Hij was niet te benaderen en had veel pijn aan een jaren durende onsteking in zijn gehoor. Dit was bijna onmogelijk fatsoenlijk te behandelen. Maar een hond die in het gezin leeft geeft meer verdriet als hij sterft. Sterkte nogmaals met dit verlies.
Jos
|