epilepsie
 

Hallo allemaal, onze tsjech, Tycho Léon od Uhoste, van nog geen 4 jaar oud heeft vorige week 3 zware epilepsie aanvallen binnen 12 uur gehad, op zondag, waarbij hij heel moeilijk uit de laatste kwam. Gelukkig waren we er al die keren bij hem, om hem op te vangen toen hij weer bij kwam. Deze aanvallen kwamen zomaar uit de lucht vallen; nog nooit eerder gehad en ook geen enkele aanleiding die we konden bedenken. Hij heeft van de nachtpost van de DA toen valium gekregen om de nacht door te komen. We hebben hem samen de hele nacht wakker gehouden, want de aanvallen kwamen steeds als hij in slaap was gevallen. De volgende ochtend is er gelijk bloedonderzoek gedaan, waaruit bleek dat het om primaire epilepsie gaat. Vervolgens hebben we medicijnen meegekregen, om aanvallen te onderdrukken, en over een week wordt opnieuw bloed geprikt, en wordt gestart met afbouwen van de dosering (die nu extreem hoog is).

We zijn in ieder geval blij dat we hem uiteindelijk niet hebben ingezet als dekreu, want epilepsie schijnt erfelijk te zijn.

Wat we heel erg vinden, is dat de hond er mentaal enorm onder lijdt; hij is echt zichzelf niet meer sinds die aanvallen. Het gaat iedere dag wel weer een beetje beter, maar hij is wat onzeker geworden (zowel mentaal als in z'n motoriek), en bang om alleen gelaten te worden. Ook heeft hij ineens extreme vreet- en sloopneigingen (geen meubilair ofzo hoor, maar bijv. kartonnen dozen), en dit heeft hij nog nooit eerder gehad. We konden allerlei etenswaren gewoon op de salontafel laten staan, zonder dat hij het weg pikte, maar dat kan nu dus echt niet meer.

Al met al, een heel trieste en nog erg ongrijpbare situatie voor ons, maar ook niet minder voor Tycho, want die is nu een beetje de weg kwijt.

Hier is een link van het vorige forum over dit onderwerp: http://www.wolfdog.org/forum/showthread.php?t=533

Groet,
Monique

Hoi Monique,

zo dat is even schrikken epilepsie :( , ik hoop dat Tycho met medicatie nog een lang en gelukkig leven kan krijgen.

Over de medicatie: het is niet verstandig om zomaar een dosering te gaan verlagen van de fenobarbital zonder dat er bloedonderzoek gedaan is om te kijken of de bloedspiegel op het gewenste nivo is. Door zomaar te verlagen heb je kans dat de epilepsie opflikkerd en hierdoor kan het zijn dat hij een 2e keer minder goed reageert op de medicatie.
Probeer een dierenarts te vinden die veel over epilepsie weet of laat je anders doorsturen naar een internist bv Paul mandigers (wagenrenk, wageningen) of Lisette overduin (veterinaire specialisten Oisterwijk).

Van de fenobarbital krijgen ze meer eetlust en gaan meer drinken, ook kunnen ze de eerste weken minder stabiel op hun poten staan maar vaak verdwijnt dit ook weer.

meld je aub ook aan op het forum van www.epilepsiebijhonden.nl , hier kun je zeer veel informatie krijgen over epilepsie en de verschillende medicatie mogelijkheden.

Oh en zorg dat je voldoende Diazepam rectioles in huis hebt, hiermee willen dierenartsen nog wel eens te voorzichtig zijn maar 1 mg per kg mag je gewoon in 1 x geven tijdens een aanval dat zijn dus 4 rectioles van 10 mg voor zijn gewicht.

Heel veel succes en sterkte

groetjes judith

Jeetje wat naar Monique! :(

Hoop dat ze snel de juiste dosering kunnen bepalen en jullie allemaal weer beetje "grip" terugkrijgen en alles weer wat meer stabiliseert.

Sterkte!

:(,..................sterkte !

Groette Martine.

Hoe is het nu met Tycho?

update over Tycho: hij is inmiddels wat 'normaler' geworden in z'n gedrag, niet meer onzeker. Maar alles wat hij normaal gesproken in alle heftigheid doet: als een stuiterbal metershoog springen, keihard rennen, uitzinnig tekeer gaan als iemand op het raam tikt (menigeen durft bij ons niet eens meer de oprit op te komen), helemaal uit z'n dak gaan als het baasje binnenkomt, m.a.w. de gewone uitbundigheid van een Tsjech ... ... ... geen flauw idee waar dat is gebleven :( Hij is veel te rustig. En nog steeds alleen maar gefocust op eten. Het effect van die pillen lijkt wel vergelijkbaar met dat van uhhh, prozac? (die rommel waarbij de emoties worden afgevlakt).

Intussen is er weer bloedonderzoek gedaan en de uitslag daarvan krijgen we vrijdag of maandag a.s. Dan krijgen we ook een advies over de dosering. Dus dat wachten we nog maar even af.

@ Judith: ik heb het even nagekeken, en onze DA is best wel scheutig geweest met de hoeveelheid van die nood-ampullen. Maar bedankt voor je waarschuwing!

Een beetje raar lichtpuntje misschien: pilletjes toedienen is bij hem nu appeltje-eitje geworden: ik haal de pilletjes uit de verpakking: hij gaat uit zichzelf naast me zitten, doet zelf z'n bek omhoog en een stukje open, en ik kan de pilletjes zo in z'n keelgaat laten vallen, die hij vervolgens in 1 x wegslikt. It's amazing ... en dan te bedenken dat ik voorheen alleen in mentale staat van ware doodsverachting wel eens een poging deed z'n bek open te krijgen om er bijv. een wormenkuurpilletje in te wurmen.

We gaan er maar vanuit dat het allemaal weer goed komt, maar het lijkt erop dat het nog wel even gaat duren voordat we Tycho weer in z'n volle uitbundigheid terug hebben.

Groetjes, Monique

Hoi Monique,
in ieder geval fijn dat Tycho geen aanval (tenminste dat denk ik te lezen) meer heeft gehad.
Vaak wennnen de honden wel aan de fenobarbital, maar het is natuurlijk wel een middel waar ze rustiger van worden, de vraag is of je Tycho in zijn volle glorie terug krijgt , in ieder geval hoop ik dat Tycho weer zo goed als zijn oude IKKIE terug krijgt.
Goed dat er bloedonderzoek is gedaan.
En inderdaad bij mijn hond met epilepsie gooide ik op een gegeven moment ook zo 10 pillen tegelijk naar binnen zonder enig probleem... je wordt er zelf ook handiger in en misschien hebben de honden ook in de gaten dat het echt nodig is.

Ik blijf voor hem duimen dat hij weer een 'normaal' tsjechen leventje krijgt.

heel veel succes met de verdere behandeling en hou ons af en toe op de hoogte.

groetjes judith

Heel veel sterkte met Tycho.
Duim ook dat hij een 'normaal' Tsjechen leven kan leiden met de juiste dosering medicatie.

Jee wat sneu voor Tycho zeg.
En tja dat je even het normale gedrag van hem kwijt ben vind ik ook wel iets logisch.
Bine was ook langere tijd wat onzeker nadat ze idd ook in een heel kort tijdbestek een aantal aanvallen achter elkaar had gehad.
Ik heb haar toen aangeleerd dat elke keer als ze wat zwakker was en dreigde naar een aanval om haar bij me te roepen zodat ze zich op een gegeven moment bij mij "veilig" ging voelen(dan werd ze in ieder geval niet door andere in een zwakke situatie lastig gevallen of erger)
Bij haar heeft dit toen heel erg goed geholpen om haar snel weer haarzelf te laten zijn alhoewel ze nu ze wat ouder is het heel goed zelf kan doseren.
Bine heeft zeker al bijna 3 jaar geen aanval meer gehad maar moet dan ook zeggen dat ik eten heb aangepast en ik toen heel erg ben gaan letten op triggers. Medicijnen zijn nml een mooi hulpmiddel maar als je niet goed op bepaalde triggers let kan het zijn dat het er toch dwars doorheen komt hoor.

Maar zeker zou ik ook een doorverwijzing naar Paul Mangers vragen. Hij is zeker toch ook wel een specialist op dit gebied.

Dank jullie voor alle meelevende en opbeurende reacties! De dosering is nu teruggebracht met 25 %. Over enige tijd moet er weer bloedonderzoek worden gedaan, maar voor nu zijn we al blij met dit resultaat.

Ik houd jullie op de hoogte!

Groetjes,
Monique